δαμείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /da.měːs/ → /ðaˈmis/ → /ðaˈmis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /da.měːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /daˈmis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðaˈmis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðaˈmis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðaˈmis/

Participle

δᾰμείς • (dameís) m (feminine δᾰμεῖσᾰ, neuter δᾰμέν); first/third declension

1. aorist passive participle of δαμάζω (damázō)

Declension

First and third declension of δᾰμείς; δᾰμεῖσᾰ; δᾰμέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δᾰμείς dameís	δᾰμεῖσᾰ dameîsa	δᾰμέν damén		δᾰμέντε daménte	δᾰμείσᾱ dameísā	δᾰμέντε daménte		δᾰμέντες daméntes	δᾰμεῖσαι dameîsai	δᾰμέντᾰ daménta
Genitive		δᾰμέντος daméntos	δᾰμείσης dameísēs	δᾰμέντος daméntos		δᾰμέντοιν daméntoin	δᾰμείσαιν dameísain	δᾰμέντοιν daméntoin		δᾰμέντων daméntōn	δᾰμεισῶν dameisôn	δᾰμέντων daméntōn
Dative		δᾰμέντῐ daménti	δᾰμείσῃ dameísēi	δᾰμέντῐ daménti		δᾰμέντοιν daméntoin	δᾰμείσαιν dameísain	δᾰμέντοιν daméntoin		δᾰμεῖσῐ / δᾰμεῖσῐν dameîsi(n)	δᾰμείσαις dameísais	δᾰμεῖσῐ / δᾰμεῖσῐν dameîsi(n)
Accusative		δᾰμέντᾰ daménta	δᾰμεῖσᾰν dameîsan	δᾰμέν damén		δᾰμέντε daménte	δᾰμείσᾱ dameísā	δᾰμέντε daménte		δᾰμέντᾰς daméntas	δᾰμείσᾱς dameísās	δᾰμέντᾰ daménta
Vocative		δᾰμείς dameís	δᾰμεῖσᾰ dameîsa	δᾰμέν damén		δᾰμέντε daménte	δᾰμείσᾱ dameísā	δᾰμέντε daménte		δᾰμέντες daméntes	δᾰμεῖσαι dameîsai	δᾰμέντᾰ daménta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δᾰμέντως daméntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.