δεσμοφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From δεσμός (desmós, “bonds, imprisonment”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dez.mo.pʰý.laks/ → /ðez.moˈɸy.laks/ → /ðez.moˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dez.mo.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dez.moˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðez.moˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðez.moˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðez.moˈfi.laks/

Noun

δεσμοφῠ́λᾰξ • (desmophúlax) m (genitive δεσμοφῠ́λᾰκος); third declension

1. gaoler

Inflection

Third declension of ὁ δεσμοφῠ́λᾰξ; τοῦ δεσμοφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ δεσμοφῠ́λᾰξ ho desmophúlax	τὼ δεσμοφῠ́λᾰκε tṑ desmophúlake	οἱ δεσμοφῠ́λᾰκες hoi desmophúlakes
Genitive	τοῦ δεσμοφῠ́λᾰκος toû desmophúlakos	τοῖν δεσμοφῠλᾰ́κοιν toîn desmophulákoin	τῶν δεσμοφῠλᾰ́κων tôn desmophulákōn
Dative	τῷ δεσμοφῠ́λᾰκῐ tôi desmophúlaki	τοῖν δεσμοφῠλᾰ́κοιν toîn desmophulákoin	τοῖς δεσμοφῠ́λᾰξῐ / δεσμοφῠ́λᾰξῐν toîs desmophúlaxi(n)
Accusative	τὸν δεσμοφῠ́λᾰκᾰ tòn desmophúlaka	τὼ δεσμοφῠ́λᾰκε tṑ desmophúlake	τοὺς δεσμοφῠ́λᾰκᾰς toùs desmophúlakas
Vocative	δεσμοφῠ́λᾰξ desmophúlax	δεσμοφῠ́λᾰκε desmophúlake	δεσμοφῠ́λᾰκες desmophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• δεσμοφῠ́λᾰκείᾱ (desmophúlakeíā)
• δεσμοφῠ́λᾰ́κειον (desmophúlákeion)

 

Descendants

• > Greek: δεσμοφύλακας (desmofýlakas) (inherited)

Further reading

• “δεσμοφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δεσμοφύλαξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δεσμοφύλαξ in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)