δολιοφθορά
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From δόλιος (dólios) + φθορά (fthorá).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
δολιοφθορά • (doliofthorá) f (plural δολιοφθορές)
- (military) sabotage (deliberate action aimed at weakening an enemy)
- (military) sabotage (acts with intent to obstruct the national defenses of a country)
Declension[edit]
declension of δολιοφθορά
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | δολιοφθορά • | δολιοφθορές • |
| genitive | δολιοφθοράς • | δολιοφθορών • |
| accusative | δολιοφθορά • | δολιοφθορές • |
| vocative | δολιοφθορά • | δολιοφθορές • |