εκατόνταρχος

Greek

Etymology

Ancient Greek ἑκατόνταρχος (hekatóntarkhos)

Noun

εκατόνταρχος • (ekatóntarchos) f (plural εκατόνταρχοι)

1. (military, history) centurion (commander of unit in the Ottoman and Roman armies)

Declension

declension of εκατόνταρχος

case     \     number	singular	plural
nominative	εκατόνταρχος •	εκατόνταρχοι •
genitive	εκατόνταρχου •	εκατόνταρχων •
accusative	εκατόνταρχο •	εκατόνταρχους •
vocative	εκατόνταρχε •	εκατόνταρχοι •

Related terms

• εκατονταρχία f (ekatontarchía, “century - army unit”)

• and see: εκατό n (ekató, “hundred, 100”)

See also

• εκατονταετία f (ekatontaetía, “century, 100 years”)