επίδικος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
επίδικος • (epídikos) m (feminine επίδικη, neuter επίδικο)
- litigious (of or pertaining to litigation)
Declension[edit]
Declension of επίδικος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επίδικος • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικοι • | επίδικες • | επίδικα • |
| genitive | επίδικου • | επίδικης • | επίδικου • | επίδικων • | επίδικων • | επίδικων • |
| accusative | επίδικο • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικους • | επίδικες • | επίδικα • |
| vocative | επίδικε • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικοι • | επίδικες • | επίδικα • |
Further reading[edit]
- επίδικος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.