ερίτιμος

See also: ἐρίτιμος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἐρίτιμος (erítimos).

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈɾi.ti.mos/
• Hyphenation: ε‧ρί‧τ‧ιμος

Adjective

ερίτιμος • (erítimos) m (feminine ερίτιμη or ερίτιμος, neuter ερίτιμο)

1. (formal) highly esteemed

Declension

Declension of ερίτιμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ερίτιμος •	ερίτιμος • / ερίτιμη •	ερίτιμο •	ερίτιμοι •	ερίτιμοι • / ερίτιμες •	ερίτιμα •
genitive	ερίτιμου •	ερίτιμου • / ερίτιμης •	ερίτιμου •	ερίτιμων •	ερίτιμων •	ερίτιμων •
accusative	ερίτιμο •	ερίτιμο • / ερίτιμη •	ερίτιμο •	ερίτιμους •	ερίτιμους • / ερίτιμες •	ερίτιμα •
vocative	ερίτιμε •	ερίτιμε • / ερίτιμη •	ερίτιμο •	ερίτιμοι •	ερίτιμοι • / ερίτιμες •	ερίτιμα •

Further reading

• ερίτιμος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.