ευέξαπτος

Greek

Adjective

ευέξαπτος • (evéxaptos) m (feminine ευέξαπτη, neuter ευέξαπτο)

1. quick-tempered, short-tempered, irascible, combustible

Declension

Declension of ευέξαπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευέξαπτος •	ευέξαπτη •	ευέξαπτο •	ευέξαπτοι •	ευέξαπτες •	ευέξαπτα •
genitive	ευέξαπτου •	ευέξαπτης •	ευέξαπτου •	ευέξαπτων •	ευέξαπτων •	ευέξαπτων •
accusative	ευέξαπτο •	ευέξαπτη •	ευέξαπτο •	ευέξαπτους •	ευέξαπτες •	ευέξαπτα •
vocative	ευέξαπτε •	ευέξαπτη •	ευέξαπτο •	ευέξαπτοι •	ευέξαπτες •	ευέξαπτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευέξαπτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευέξαπτος, etc.)