κεκλεισμένοις

See also: κεκλεισμένοιν and κεκλεισμένοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.kleːz.mé.noi̯s/ → /ce.klizˈme.nys/ → /ce.klizˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.kleːz.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.klizˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.klizˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.klizˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.klizˈme.nis/

Participle

κεκλεισμένοις • (kekleisménois)

1. dative plural masculine/neuter of κεκλεισμένος (kekleisménos)