κουφιοκέφαλος

Greek

Adjective

κουφιοκέφαλος • (koufiokéfalos) m (feminine κουφιοκέφαλη, neuter κουφιοκέφαλο)

1. empty-headed

Declension

Declension of κουφιοκέφαλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κουφιοκέφαλος •	κουφιοκέφαλη •	κουφιοκέφαλο •	κουφιοκέφαλοι •	κουφιοκέφαλες •	κουφιοκέφαλα •
genitive	κουφιοκέφαλου •	κουφιοκέφαλης •	κουφιοκέφαλου •	κουφιοκέφαλων •	κουφιοκέφαλων •	κουφιοκέφαλων •
accusative	κουφιοκέφαλο •	κουφιοκέφαλη •	κουφιοκέφαλο •	κουφιοκέφαλους •	κουφιοκέφαλες •	κουφιοκέφαλα •
vocative	κουφιοκέφαλε •	κουφιοκέφαλη •	κουφιοκέφαλο •	κουφιοκέφαλοι •	κουφιοκέφαλες •	κουφιοκέφαλα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κουφιοκέφαλος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κουφιοκέφαλος, etc.)

See also

• κούφιος (koúfios, “hollow, rotten”)
• άδειος (ádeios, “empty”)