λεκές

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish لكه (leke), from Persian لکه (laka, lakka).

Pronunciation

• IPA^(key): /leˈces/
• Hyphenation: λε‧κές

Noun

λεκές • (lekés) m

1. stain, splatter

Declension

declension of λεκές

case     \     number	singular	plural
nominative	λεκές •	λεκέδες •
genitive	λεκέ •	λεκέδων •
accusative	λεκέ •	λεκέδες •
vocative	λεκέ •	λεκέδες •

Derived terms

• λεκεδάκι (lekedáki)
• λεκιάζομαι (lekiázomai)
• λεκιάζω (lekiázo)
• λέκιασμα (lékiasma)

See also

• κηλίδα f (kilída, noun)