μπαλτάς

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish بالطه (balta).

Pronunciation

• IPA^(key): /balˈtas/

Noun

μπαλτάς • (baltás) m (plural μπαλτάδες)

1. cleaver, chopper

Inflection

declension of μπαλτάς

case     \     number	singular	plural
nominative	μπαλτάς •	μπαλτάδες •
genitive	μπαλτά •	μπαλτάδων •
accusative	μπαλτά •	μπαλτάδες •
vocative	μπαλτά •	μπαλτάδες •