μπεσαλής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From μπέσα (bésa) + -αλής (-alís).
Noun[edit]
μπεσαλής • (besalís) m (plural μπεσαλήδες, feminine μπεσαλού)
- trustworthy person
- Antonym: μπαμπέσης (bampésis)
Declension[edit]
declension of μπεσαλής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μπεσαλής • | μπεσαλήδες • |
| genitive | μπεσαλή • | μπεσαλήδων • |
| accusative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
| vocative | μπεσαλή • | μπεσαλήδες • |
Derived terms[edit]
- μπεσαλίδικος (besalídikos)
Descendants[edit]
- → Aromanian: besalã
References[edit]
- μπεσαλής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.