παρακμή

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek παρακμή (parakmḗ).

Noun

παρακμή • (parakmí) f (plural παρακμές)

1. decay, decadence, decline

Declension

declension of παρακμή

case     \     number	singular	plural
nominative	παρακμή •	παρακμές •
genitive	παρακμής •	παρακμών •
accusative	παρακμή •	παρακμές •
vocative	παρακμή •	παρακμές •

Antonyms

• ακμή (akmí, “peak, acme”)