παυσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pau̯.só.me.nos/ → /paɸˈso.me.nos/ → /pafˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pafˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pafˈso.me.nos/

Participle

παυσόμενος • (pausómenos)

1. masculine future middle participle of παύω (paúō)

Inflection

First and second declension of παυσόμενος; παυσομένη; παυσόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		παυσόμενος pausómenos	παυσομένη pausoménē	παυσόμενον pausómenon		παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō		παυσόμενοι pausómenoi	παυσόμεναι pausómenai	παυσόμενᾰ pausómena
Genitive		παυσομένου pausoménou	παυσομένης pausoménēs	παυσομένου pausoménou		παυσομένοιν pausoménoin	παυσομέναιν pausoménain	παυσομένοιν pausoménoin		παυσομένων pausoménōn	παυσομένων pausoménōn	παυσομένων pausoménōn
Dative		παυσομένῳ pausoménōi	παυσομένῃ pausoménēi	παυσομένῳ pausoménōi		παυσομένοιν pausoménoin	παυσομέναιν pausoménain	παυσομένοιν pausoménoin		παυσομένοις pausoménois	παυσομέναις pausoménais	παυσομένοις pausoménois
Accusative		παυσόμενον pausómenon	παυσομένην pausoménēn	παυσόμενον pausómenon		παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō		παυσομένους pausoménous	παυσομένᾱς pausoménās	παυσόμενᾰ pausómena
Vocative		παυσόμενε pausómene	παυσομένη pausoménē	παυσόμενον pausómenon		παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō		παυσόμενοι pausómenoi	παυσόμεναι pausómenai	παυσόμενᾰ pausómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		παυσομένως pausoménōs				παυσομενώτερος pausomenṓteros				παυσομενώτᾰτος pausomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.