περιπίπτω

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-) +‎ πῑ́πτω (pī́ptō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.pǐːp.tɔː/ → /pe.riˈpip.to/ → /pe.riˈpip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pǐːp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈpip.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈpip.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈpip.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈpip.to/

Verb

περῐπῑ́πτω • (peripī́ptō)

1. to fall around, so as to embrace [+dative]
2. to fall upon (a weapon) [+dative]
3. to fall in with, encounter [+dative]
4. to fall foul of
5. to change suddenly
6. to fall on one side

Conjugation

   Present: περῐπῑ́πτω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐπῑ́πτω	περῐπῑ́πτεις	περῐπῑ́πτει	περῐπῑ́πτετον	περῐπῑ́πτετον	περῐπῑ́πτομεν	περῐπῑ́πτετε	περῐπῑ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	περῐπῑ́πτω	περῐπῑ́πτῃς	περῐπῑ́πτῃ	περῐπῑ́πτητον	περῐπῑ́πτητον	περῐπῑ́πτωμεν	περῐπῑ́πτητε	περῐπῑ́πτωσῐ(ν)
	optative	περῐπῑ́πτοιμῐ	περῐπῑ́πτοις	περῐπῑ́πτοι	περῐπῑ́πτοιτον	περῐπῑπτοίτην	περῐπῑ́πτοιμεν	περῐπῑ́πτοιτε	περῐπῑ́πτοιεν
	imperative		περῐ́πῑπτε	περῐπῑπτέτω	περῐπῑ́πτετον	περῐπῑπτέτων		περῐπῑ́πτετε	περῐπῑπτόντων
		active
infinitive		περῐπῑ́πτειν
participle	m	περῐπῑ́πτων
	f	περῐπῑ́πτουσᾰ
	n	περῐπῖπτον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: περῐέπῑπτον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐέπῑπτον	περῐέπῑπτες	περῐέπῑπτε(ν)	περῐεπῑ́πτετον	περῐεπῑπτέτην	περῐεπῑ́πτομεν	περῐεπῑ́πτετε	περῐέπῑπτον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περῐπεσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	περῐπεσέομαι	περῐπεσέῃ, περῐπεσέει	περῐπεσέεται	περῐπεσέεσθον	περῐπεσέεσθον	περῐπεσεόμεθᾰ	περῐπεσέεσθε	περῐπεσέονται
	optative	περῐπεσεοίμην	περῐπεσέοιο	περῐπεσέοιτο	περῐπεσέοισθον	περῐπεσεοίσθην	περῐπεσεοίμεθᾰ	περῐπεσέοισθε	περῐπεσέοιντο
					middle
infinitive					περῐπεσέεσθαι
participle	m				περῐπεσεόμενος
	f				περῐπεσεομένη
	n				περῐπεσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περῐπεσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	περῐπεσοῦμαι	περῐπεσῇ	περῐπεσεῖται	περῐπεσεῖσθον	περῐπεσεῖσθον	περῐπεσούμεθᾰ	περῐπεσεῖσθε	περῐπεσοῦνται
	optative	περῐπεσοίμην	περῐπεσοῖο	περῐπεσοῖτο	περῐπεσοῖσθον	περῐπεσοίσθην	περῐπεσοίμεθᾰ	περῐπεσοῖσθε	περῐπεσοῖντο
					middle
infinitive					περῐπεσεῖσθαι
participle	m				περῐπεσούμενος
	f				περῐπεσουμένη
	n				περῐπεσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: περῐέπεσον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐέπεσον	περῐέπεσες	περῐέπεσε(ν)	περῐεπέσετον	περῐεπεσέτην	περῐεπέσομεν	περῐεπέσετε	περῐέπεσον
	subjunctive	περῐπέσω	περῐπέσῃς	περῐπέσῃ	περῐπέσητον	περῐπέσητον	περῐπέσωμεν	περῐπέσητε	περῐπέσωσῐ(ν)
	optative	περῐπέσοιμῐ	περῐπέσοις	περῐπέσοι	περῐπέσοιτον	περῐπεσοίτην	περῐπέσοιμεν	περῐπέσοιτε	περῐπέσοιεν
	imperative		περῐ́πεσε	περῐπεσέτω	περῐπέσετον	περῐπεσέτων		περῐπέσετε	περῐπεσόντων
		active
infinitive		περῐπεσεῖν
participle	m	περῐπεσών
	f	περῐπεσοῦσᾰ
	n	περῐπεσόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: περῐπέπτωκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐπέπτωκᾰ	περῐπέπτωκᾰς	περῐπέπτωκε(ν)	περῐπεπτώκᾰτον	περῐπεπτώκᾰτον	περῐπεπτώκᾰμεν	περῐπεπτώκᾰτε	περῐπεπτώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	περῐπεπτώκω	περῐπεπτώκῃς	περῐπεπτώκῃ	περῐπεπτώκητον	περῐπεπτώκητον	περῐπεπτώκωμεν	περῐπεπτώκητε	περῐπεπτώκωσῐ(ν)
	optative	περῐπεπτώκοιμῐ, περῐπεπτωκοίην	περῐπεπτώκοις, περῐπεπτωκοίης	περῐπεπτώκοι, περῐπεπτωκοίη	περῐπεπτώκοιτον	περῐπεπτωκοίτην	περῐπεπτώκοιμεν	περῐπεπτώκοιτε	περῐπεπτώκοιεν
	imperative		περῐπέπτωκε	περῐπεπτωκέτω	περῐπεπτώκετον	περῐπεπτωκέτων		περῐπεπτώκετε	περῐπεπτωκόντων
		active
infinitive		περῐπεπτωκέναι
participle	m	περῐπεπτωκώς, περῐπεπτηώς
	f	περῐπεπτωκυῖᾰ, περῐπεπτηυῖᾰ
	n	περῐπεπτωκός, περῐπεπτηός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: περῐεπεπτώκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐεπεπτώκειν, περῐεπεπτώκη	περῐεπεπτώκεις, περῐεπεπτώκης	περῐεπεπτώκει(ν)	περῐεπεπτώκετον	περῐεπεπτωκέτην	περῐεπεπτώκεμεν	περῐεπεπτώκετε	περῐεπεπτώκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• περίπτωμα (períptōma)
• περίπτωσις (períptōsis)

Further reading

• περιπίπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• περιπίπτω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “περιπίπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4045 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • befall idem, page 69.
  • come idem, page 144.
  • discover idem, page 231.
  • encounter idem, page 271.
  • expedience idem, page 293.
  • fall idem, page 303.
  • find idem, page 320.
  • hit idem, page 401.
  • light idem, page 490.
  • meet idem, page 522.
  • victim idem, page 950.