τετριμμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trim.mé.nɛːs/ → /te.trimˈme.nis/ → /te.triˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nis/

Participle

τετρῐμμένης • (tetrimménēs)

1. genitive singular feminine of τετρῐμμένος (tetrimménos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /te.triˈme.nis/
• Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νης

Participle

τετριμμένης • (tetrimménis)

1. Genitive feminine singular form of τετριμμένος (tetrimménos).