υπονομευτικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
υπονομευτικός • (yponomeftikós) m (feminine υπονομευτική, neuter υπονομευτικό)
- subversive, seditious,
- Synonyms: ανατρεπτικός (anatreptikós), αντικαθεστωτικός (antikathestotikós)
Declension[edit]
Declension of υπονομευτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | υπονομευτικός • | υπονομευτική • | υπονομευτικό • | υπονομευτικοί • | υπονομευτικές • | υπονομευτικά • |
| genitive | υπονομευτικού • | υπονομευτικής • | υπονομευτικού • | υπονομευτικών • | υπονομευτικών • | υπονομευτικών • |
| accusative | υπονομευτικό • | υπονομευτική • | υπονομευτικό • | υπονομευτικούς • | υπονομευτικές • | υπονομευτικά • |
| vocative | υπονομευτικέ • | υπονομευτική • | υπονομευτικό • | υπονομευτικοί • | υπονομευτικές • | υπονομευτικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπονομευτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπονομευτικός, etc.) | |||||