Արտաշիր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian Արտաշիր (Artašir).

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

Արտաշիր (Artašir)

  1. A male given name of historical usage, Artashir

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Արտաշիր (Artašir) Արտաշիրներ (Artaširner)
dative Արտաշիրի (Artaširi) Արտաշիրների (Artaširneri)
ablative Արտաշիրից (Artaširicʻ) Արտաշիրներից (Artaširnericʻ)
instrumental Արտաշիրով (Artaširov) Արտաշիրներով (Artaširnerov)
locative
definite forms
nominative Արտաշիրը/Արտաշիրն (Artaširə/Artaširn) Արտաշիրները/Արտաշիրներն (Artaširnerə/Artaširnern)
dative Արտաշիրին (Artaširin) Արտաշիրներին (Artaširnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Արտաշիրս (Artaširs) Արտաշիրներս (Artaširners)
dative Արտաշիրիս (Artaširis) Արտաշիրներիս (Artaširneris)
ablative Արտաշիրիցս (Artaširicʻs) Արտաշիրներիցս (Artaširnericʻs)
instrumental Արտաշիրովս (Artaširovs) Արտաշիրներովս (Artaširnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Արտաշիրդ (Artašird) Արտաշիրներդ (Artaširnerd)
dative Արտաշիրիդ (Artaširid) Արտաշիրներիդ (Artaširnerid)
ablative Արտաշիրիցդ (Artaširicʻd) Արտաշիրներիցդ (Artaširnericʻd)
instrumental Արտաշիրովդ (Artaširovd) Արտաշիրներովդ (Artaširnerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Persian 𐭠𐭥𐭲𐭧𐭱𐭲𐭥 (ʾʿtḥštʿ /⁠Ardašīr, Ardašēr⁠/). A name borne by Armenian individuals during the 5–13th centuries.

Proper noun

[edit]

Արտաշիր (Artašir)

  1. a male given name, Artashir

Declension

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: Արտաշիր (Artašir)

Further reading

[edit]
  • Ačaṙyan, Hračʻya (1942–1962) “Արտաշիր”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (in Armenian), Yerevan: University Press