From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
զընկենուլ • (zənkenul)
- infinitive of զընկենում (zənkenum)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|
| genitive
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| dative
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| accusative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|
| ablative
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| instrumental
|
զընկենլով (zənkenlov)
|
| locative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|
