From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
հայթել • (haytʻel)
- infinitive of հայթեմ (haytʻem)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
հայթել (haytʻel)
|
| genitive
|
հայթելոյ (haytʻeloy)
|
| dative
|
հայթելոյ (haytʻeloy)
|
| accusative
|
հայթել (haytʻel)
|
| ablative
|
հայթելոյ (haytʻeloy)
|
| instrumental
|
հայթելով (haytʻelov)
|
| locative
|
հայթել (haytʻel)
|
