հիասթափեցնել
Jump to navigation
Jump to search
Armenian
[edit]Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /hijɑstʰɑpʰet͡sʰˈnel/, [hijɑstʰɑpʰet͡sʰnél]
- (Western Armenian) IPA(key): /hijɑstɑpet͡səˈnel/, [hijɑstʰɑpʰet͡sʰənél]
Verb
[edit]հիասթափեցնել • (hiastʻapʻecʻnel)
- causative of հիասթափել (hiastʻapʻel): to disappoint, to let down
Inflection
[edit]causative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | հիասթափեցնել (hiastʻapʻecʻnel) | imperfective converb | հիասթափեցնում (hiastʻapʻecʻnum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | հիասթափեցվել (hiastʻapʻecʻvel) | simultaneous converb | հիասթափեցնելիս (hiastʻapʻecʻnelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | հիասթափեցրել (hiastʻapʻecʻrel) | ||||
| aorist stem | հիասթափեցր- (hiastʻapʻecʻr-) | future converb I | հիասթափեցնելու (hiastʻapʻecʻnelu) | ||||
| resultative participle | հիասթափեցրած (hiastʻapʻecʻrac) | future converb II | հիասթափեցնելիք (hiastʻapʻecʻnelikʻ) | ||||
| subject participle | հիասթափեցնող (hiastʻapʻecʻnoġ) | connegative converb | հիասթափեցնի (hiastʻapʻecʻni) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հիասթափեցնում եմ (hiastʻapʻecʻnum em) | հիասթափեցնում ես (hiastʻapʻecʻnum es) | հիասթափեցնում է (hiastʻapʻecʻnum ē) | հիասթափեցնում ենք (hiastʻapʻecʻnum enkʻ) | հիասթափեցնում եք (hiastʻapʻecʻnum ekʻ) | հիասթափեցնում են (hiastʻapʻecʻnum en) | |
| past imperfective | հիասթափեցնում էի (hiastʻapʻecʻnum ēi) | հիասթափեցնում էիր (hiastʻapʻecʻnum ēir) | հիասթափեցնում էր (hiastʻapʻecʻnum ēr) | հիասթափեցնում էինք (hiastʻapʻecʻnum ēinkʻ) | հիասթափեցնում էիք (hiastʻapʻecʻnum ēikʻ) | հիասթափեցնում էին (hiastʻapʻecʻnum ēin) | |
| future | հիասթափեցնելու եմ (hiastʻapʻecʻnelu em) | հիասթափեցնելու ես (hiastʻapʻecʻnelu es) | հիասթափեցնելու է (hiastʻapʻecʻnelu ē) | հիասթափեցնելու ենք (hiastʻapʻecʻnelu enkʻ) | հիասթափեցնելու եք (hiastʻapʻecʻnelu ekʻ) | հիասթափեցնելու են (hiastʻapʻecʻnelu en) | |
| past future | հիասթափեցնելու էի (hiastʻapʻecʻnelu ēi) | հիասթափեցնելու էիր (hiastʻapʻecʻnelu ēir) | հիասթափեցնելու էր (hiastʻapʻecʻnelu ēr) | հիասթափեցնելու էինք (hiastʻapʻecʻnelu ēinkʻ) | հիասթափեցնելու էիք (hiastʻapʻecʻnelu ēikʻ) | հիասթափեցնելու էին (hiastʻapʻecʻnelu ēin) | |
| present perfect | հիասթափեցրել եմ (hiastʻapʻecʻrel em) | հիասթափեցրել ես (hiastʻapʻecʻrel es) | հիասթափեցրել է (hiastʻapʻecʻrel ē) | հիասթափեցրել ենք (hiastʻapʻecʻrel enkʻ) | հիասթափեցրել եք (hiastʻapʻecʻrel ekʻ) | հիասթափեցրել են (hiastʻapʻecʻrel en) | |
| pluperfect | հիասթափեցրել էի (hiastʻapʻecʻrel ēi) | հիասթափեցրել էիր (hiastʻapʻecʻrel ēir) | հիասթափեցրել էր (hiastʻapʻecʻrel ēr) | հիասթափեցրել էինք (hiastʻapʻecʻrel ēinkʻ) | հիասթափեցրել էիք (hiastʻapʻecʻrel ēikʻ) | հիասթափեցրել էին (hiastʻapʻecʻrel ēin) | |
| aorist (past perfective) | հիասթափեցրի, հիասթափեցրեցի* (hiastʻapʻecʻri, hiastʻapʻecʻrecʻi*) | հիասթափեցրիր, հիասթափեցրեցիր* (hiastʻapʻecʻrir, hiastʻapʻecʻrecʻir*) | հիասթափեցրեց (hiastʻapʻecʻrecʻ) | հիասթափեցրինք, հիասթափեցրեցինք* (hiastʻapʻecʻrinkʻ, hiastʻapʻecʻrecʻinkʻ*) | հիասթափեցրիք, հիասթափեցրեցիք* (hiastʻapʻecʻrikʻ, hiastʻapʻecʻrecʻikʻ*) | հիասթափեցրին, հիասթափեցրեցին* (hiastʻapʻecʻrin, hiastʻapʻecʻrecʻin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | հիասթափեցնեմ (hiastʻapʻecʻnem) | հիասթափեցնես (hiastʻapʻecʻnes) | հիասթափեցնի (hiastʻapʻecʻni) | հիասթափեցնենք (hiastʻapʻecʻnenkʻ) | հիասթափեցնեք (hiastʻapʻecʻnekʻ) | հիասթափեցնեն (hiastʻapʻecʻnen) | |
| past | հիասթափեցնեի (hiastʻapʻecʻnei) | հիասթափեցնեիր (hiastʻapʻecʻneir) | հիասթափեցներ (hiastʻapʻecʻner) | հիասթափեցնեինք (hiastʻapʻecʻneinkʻ) | հիասթափեցնեիք (hiastʻapʻecʻneikʻ) | հիասթափեցնեին (hiastʻapʻecʻnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհիասթափեցնեմ (khiastʻapʻecʻnem) | կհիասթափեցնես (khiastʻapʻecʻnes) | կհիասթափեցնի (khiastʻapʻecʻni) | կհիասթափեցնենք (khiastʻapʻecʻnenkʻ) | կհիասթափեցնեք (khiastʻapʻecʻnekʻ) | կհիասթափեցնեն (khiastʻapʻecʻnen) | |
| past | կհիասթափեցնեի (khiastʻapʻecʻnei) | կհիասթափեցնեիր (khiastʻapʻecʻneir) | կհիասթափեցներ (khiastʻapʻecʻner) | կհիասթափեցնեինք (khiastʻapʻecʻneinkʻ) | կհիասթափեցնեիք (khiastʻapʻecʻneikʻ) | կհիասթափեցնեին (khiastʻapʻecʻnein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հիասթափեցրո՛ւ, հիասթափեցրա՛* (hiastʻapʻecʻrú, hiastʻapʻecʻrá*) | — | — | հիասթափեցրե՛ք (hiastʻapʻecʻrékʻ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
causative negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չհիասթափեցնել (čʻhiastʻapʻecʻnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհիասթափեցրած (čʻhiastʻapʻecʻrac) | ||||||
| subject participle | չհիասթափեցնող (čʻhiastʻapʻecʻnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ հիասթափեցնում (čʻem hiastʻapʻecʻnum) | չես հիասթափեցնում (čʻes hiastʻapʻecʻnum) | չի հիասթափեցնում (čʻi hiastʻapʻecʻnum) | չենք հիասթափեցնում (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻnum) | չեք հիասթափեցնում (čʻekʻ hiastʻapʻecʻnum) | չեն հիասթափեցնում (čʻen hiastʻapʻecʻnum) | |
| past imperfective | չէի հիասթափեցնում (čʻēi hiastʻapʻecʻnum) | չէիր հիասթափեցնում (čʻēir hiastʻapʻecʻnum) | չէր հիասթափեցնում (čʻēr hiastʻapʻecʻnum) | չէինք հիասթափեցնում (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻnum) | չէիք հիասթափեցնում (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻnum) | չէին հիասթափեցնում (čʻēin hiastʻapʻecʻnum) | |
| future | չեմ հիասթափեցնելու (čʻem hiastʻapʻecʻnelu) | չես հիասթափեցնելու (čʻes hiastʻapʻecʻnelu) | չի հիասթափեցնելու (čʻi hiastʻapʻecʻnelu) | չենք հիասթափեցնելու (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻnelu) | չեք հիասթափեցնելու (čʻekʻ hiastʻapʻecʻnelu) | չեն հիասթափեցնելու (čʻen hiastʻapʻecʻnelu) | |
| past future | չէի հիասթափեցնելու (čʻēi hiastʻapʻecʻnelu) | չէիր հիասթափեցնելու (čʻēir hiastʻapʻecʻnelu) | չէր հիասթափեցնելու (čʻēr hiastʻapʻecʻnelu) | չէինք հիասթափեցնելու (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻnelu) | չէիք հիասթափեցնելու (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻnelu) | չէին հիասթափեցնելու (čʻēin hiastʻapʻecʻnelu) | |
| present perfect | չեմ հիասթափեցրել (čʻem hiastʻapʻecʻrel) | չես հիասթափեցրել (čʻes hiastʻapʻecʻrel) | չի հիասթափեցրել (čʻi hiastʻapʻecʻrel) | չենք հիասթափեցրել (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻrel) | չեք հիասթափեցրել (čʻekʻ hiastʻapʻecʻrel) | չեն հիասթափեցրել (čʻen hiastʻapʻecʻrel) | |
| pluperfect | չէի հիասթափեցրել (čʻēi hiastʻapʻecʻrel) | չէիր հիասթափեցրել (čʻēir hiastʻapʻecʻrel) | չէր հիասթափեցրել (čʻēr hiastʻapʻecʻrel) | չէինք հիասթափեցրել (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻrel) | չէիք հիասթափեցրել (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻrel) | չէին հիասթափեցրել (čʻēin hiastʻapʻecʻrel) | |
| aorist (past perfective) | չհիասթափեցրի, չհիասթափեցրեցի* (čʻhiastʻapʻecʻri, čʻhiastʻapʻecʻrecʻi*) | չհիասթափեցրիր, չհիասթափեցրեցիր* (čʻhiastʻapʻecʻrir, čʻhiastʻapʻecʻrecʻir*) | չհիասթափեցրեց (čʻhiastʻapʻecʻrecʻ) | չհիասթափեցրինք, չհիասթափեցրեցինք* (čʻhiastʻapʻecʻrinkʻ, čʻhiastʻapʻecʻrecʻinkʻ*) | չհիասթափեցրիք, չհիասթափեցրեցիք* (čʻhiastʻapʻecʻrikʻ, čʻhiastʻapʻecʻrecʻikʻ*) | չհիասթափեցրին, չհիասթափեցրեցին* (čʻhiastʻapʻecʻrin, čʻhiastʻapʻecʻrecʻin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չհիասթափեցնեմ (čʻhiastʻapʻecʻnem) | չհիասթափեցնես (čʻhiastʻapʻecʻnes) | չհիասթափեցնի (čʻhiastʻapʻecʻni) | չհիասթափեցնենք (čʻhiastʻapʻecʻnenkʻ) | չհիասթափեցնեք (čʻhiastʻapʻecʻnekʻ) | չհիասթափեցնեն (čʻhiastʻapʻecʻnen) | |
| past | չհիասթափեցնեի (čʻhiastʻapʻecʻnei) | չհիասթափեցնեիր (čʻhiastʻapʻecʻneir) | չհիասթափեցներ (čʻhiastʻapʻecʻner) | չհիասթափեցնեինք (čʻhiastʻapʻecʻneinkʻ) | չհիասթափեցնեիք (čʻhiastʻapʻecʻneikʻ) | չհիասթափեցնեին (čʻhiastʻapʻecʻnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ հիասթափեցնի (čʻem hiastʻapʻecʻni) | չես հիասթափեցնի (čʻes hiastʻapʻecʻni) | չի հիասթափեցնի (čʻi hiastʻapʻecʻni) | չենք հիասթափեցնի (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻni) | չեք հիասթափեցնի (čʻekʻ hiastʻapʻecʻni) | չեն հիասթափեցնի (čʻen hiastʻapʻecʻni) | |
| past | չէի հիասթափեցնի (čʻēi hiastʻapʻecʻni) | չէիր հիասթափեցնի (čʻēir hiastʻapʻecʻni) | չէր հիասթափեցնի (čʻēr hiastʻapʻecʻni) | չէինք հիասթափեցնի (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻni) | չէիք հիասթափեցնի (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻni) | չէին հիասթափեցնի (čʻēin hiastʻapʻecʻni) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հիասթափեցրու, մի՛ հիասթափեցրա* (mí hiastʻapʻecʻru, mí hiastʻapʻecʻra*) | — | — | մի՛ հիասթափեցրեք (mí hiastʻapʻecʻrekʻ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
| declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular (singulare tantum) | ||||||||
| nominative | հիասթափեցնել (hiastʻapʻecʻnel) | |||||||
| dative | հիասթափեցնելու (hiastʻapʻecʻnelu) | |||||||
| ablative | հիասթափեցնելուց (hiastʻapʻecʻnelucʻ) | |||||||
| instrumental | հիասթափեցնելով (hiastʻapʻecʻnelov) | |||||||
| locative | հիասթափեցնելում (hiastʻapʻecʻnelum) | |||||||
| definite forms | ||||||||
| nominative | հիասթափեցնելը/հիասթափեցնելն (hiastʻapʻecʻnelə/hiastʻapʻecʻneln) | |||||||
| dative | հիասթափեցնելուն (hiastʻapʻecʻnelun) | |||||||
| 1st person possessive forms (my) | ||||||||
| nominative | հիասթափեցնելս (hiastʻapʻecʻnels) | |||||||
| dative | հիասթափեցնելուս (hiastʻapʻecʻnelus) | |||||||
| ablative | հիասթափեցնելուցս (hiastʻapʻecʻnelucʻs) | |||||||
| instrumental | հիասթափեցնելովս (hiastʻapʻecʻnelovs) | |||||||
| locative | հիասթափեցնելումս (hiastʻapʻecʻnelums) | |||||||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||||||
| nominative | հիասթափեցնելդ (hiastʻapʻecʻneld) | |||||||
| dative | հիասթափեցնելուդ (hiastʻapʻecʻnelud) | |||||||
| ablative | հիասթափեցնելուցդ (hiastʻapʻecʻnelucʻd) | |||||||
| instrumental | հիասթափեցնելովդ (hiastʻapʻecʻnelovd) | |||||||
| locative | հիասթափեցնելումդ (hiastʻapʻecʻnelumd) | |||||||
causative conjugation (Western Armenian)
| infinitive | հիասթափեցնել (hiastʻapʻecʻnel) | evidential participle | հիասթափեցուցեր (hiastʻapʻecʻucʻer) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | հիասթափեցուիլ (hiastʻapʻecʻuil) | future converb 1 | հիասթափեցնելու (hiastʻapʻecʻnelu) | ||||
| causative | — | future converb 2 | հիասթափեցնելիք (hiastʻapʻecʻnelikʻ) | ||||
| aorist stem | հիասթափեցուց- (hiastʻapʻecʻucʻ-) | connegative converb (present) | հիասթափեցներ (hiastʻapʻecʻner) | ||||
| resultative participle | հիասթափեցուցած (hiastʻapʻecʻucʻac) | connegative converb (past imperfect) | հիասթափեցներ (hiastʻapʻecʻner) | ||||
| subject participle | հիասթափեցնող (hiastʻapʻecʻnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | կը հիասթափեցնեմ (kə hiastʻapʻecʻnem) | կը հիասթափեցնես (kə hiastʻapʻecʻnes) | կը հիասթափեցնէ (kə hiastʻapʻecʻnē) | կը հիասթափեցնենք (kə hiastʻapʻecʻnenkʻ) | կը հիասթափեցնէք (kə hiastʻapʻecʻnēkʻ) | կը հիասթափեցնեն (kə hiastʻapʻecʻnen) | |
| past imperfective | կը հիասթափեցնէի (kə hiastʻapʻecʻnēi) | կը հիասթափեցնէիր (kə hiastʻapʻecʻnēir) | կը հիասթափեցնէր (kə hiastʻapʻecʻnēr) | կը հիասթափեցնէինք (kə hiastʻapʻecʻnēinkʻ) | կը հիասթափեցնէիք (kə hiastʻapʻecʻnēikʻ) | կը հիասթափեցնէին (kə hiastʻapʻecʻnēin) | |
| future | պիտի հիասթափեցնեմ (piti hiastʻapʻecʻnem) | պիտի հիասթափեցնես (piti hiastʻapʻecʻnes) | պիտի հիասթափեցնէ (piti hiastʻapʻecʻnē) | պիտի հիասթափեցնենք (piti hiastʻapʻecʻnenkʻ) | պիտի հիասթափեցնէք (piti hiastʻapʻecʻnēkʻ) | պիտի հիասթափեցնեն (piti hiastʻapʻecʻnen) | |
| past future | պիտի հիասթափեցնէի (piti hiastʻapʻecʻnēi) | պիտի հիասթափեցնէիր (piti hiastʻapʻecʻnēir) | պիտի հիասթափեցնէր (piti hiastʻapʻecʻnēr) | պիտի հիասթափեցնէինք (piti hiastʻapʻecʻnēinkʻ) | պիտի հիասթափեցնէիք (piti hiastʻapʻecʻnēikʻ) | պիտի հիասթափեցնէին (piti hiastʻapʻecʻnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | հիասթափեցուցած եմ (hiastʻapʻecʻucʻac em) | հիասթափեցուցած ես (hiastʻapʻecʻucʻac es) | հիասթափեցուցած է (hiastʻapʻecʻucʻac ē) | հիասթափեցուցած ենք (hiastʻapʻecʻucʻac enkʻ) | հիասթափեցուցած էք (hiastʻapʻecʻucʻac ēkʻ) | հիասթափեցուցած են (hiastʻapʻecʻucʻac en) | |
| pluperfect (non-evidential) | հիասթափեցուցած էի (hiastʻapʻecʻucʻac ēi) | հիասթափեցուցած էիր (hiastʻapʻecʻucʻac ēir) | հիասթափեցուցած էր (hiastʻapʻecʻucʻac ēr) | հիասթափեցուցած էինք (hiastʻapʻecʻucʻac ēinkʻ) | հիասթափեցուցած էիք (hiastʻapʻecʻucʻac ēikʻ) | հիասթափեցուցած էին (hiastʻapʻecʻucʻac ēin) | |
| present perfect (evidential) | հիասթափեցուցեր եմ (hiastʻapʻecʻucʻer em) | հիասթափեցուցեր ես (hiastʻapʻecʻucʻer es) | հիասթափեցուցեր է (hiastʻapʻecʻucʻer ē) | հիասթափեցուցեր ենք (hiastʻapʻecʻucʻer enkʻ) | հիասթափեցուցեր էք (hiastʻapʻecʻucʻer ēkʻ) | հիասթափեցուցեր են (hiastʻapʻecʻucʻer en) | |
| pluperfect (evidential) | հիասթափեցուցեր էի (hiastʻapʻecʻucʻer ēi) | հիասթափեցուցեր էիր (hiastʻapʻecʻucʻer ēir) | հիասթափեցուցեր էր (hiastʻapʻecʻucʻer ēr) | հիասթափեցուցեր էինք (hiastʻapʻecʻucʻer ēinkʻ) | հիասթափեցուցեր էիք (hiastʻapʻecʻucʻer ēikʻ) | հիասթափեցուցեր էին (hiastʻapʻecʻucʻer ēin) | |
| aorist (past perfective) | հիասթափեցուցի (hiastʻapʻecʻucʻi) | հիասթափեցուցիր (hiastʻapʻecʻucʻir) | հիասթափեցուց (hiastʻapʻecʻucʻ) | հիասթափեցուցինք (hiastʻapʻecʻucʻinkʻ) | հիասթափեցուցիք (hiastʻapʻecʻucʻikʻ) | հիասթափեցուցին (hiastʻapʻecʻucʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | հիասթափեցնեմ (hiastʻapʻecʻnem) | հիասթափեցնես (hiastʻapʻecʻnes) | հիասթափեցնէ (hiastʻapʻecʻnē) | հիասթափեցնենք (hiastʻapʻecʻnenkʻ) | հիասթափեցնէք (hiastʻapʻecʻnēkʻ) | հիասթափեցնեն (hiastʻapʻecʻnen) | |
| past | հիասթափեցնէի (hiastʻapʻecʻnēi) | հիասթափեցնէիր (hiastʻapʻecʻnēir) | հիասթափեցնէր (hiastʻapʻecʻnēr) | հիասթափեցնէինք (hiastʻapʻecʻnēinkʻ) | հիասթափեցնէիք (hiastʻapʻecʻnēikʻ) | հիասթափեցնէին (hiastʻapʻecʻnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | հիասթափեցո՛ւր (hiastʻapʻecʻúr) | — | — | հիասթափեցուցէ՛ք (hiastʻapʻecʻucʻḗkʻ) | — | ||
causative negative conjugation (Western Armenian)
| infinitive | չհիասթափեցնել (čʻhiastʻapʻecʻnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհիասթափեցուցած (čʻhiastʻapʻecʻucʻac) | ||||||
| subject participle | չհիասթափեցնող (čʻhiastʻapʻecʻnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չեմ հիասթափեցներ (čʻem hiastʻapʻecʻner) | չես հիասթափեցներ (čʻes hiastʻapʻecʻner) | չի հիասթափեցներ (čʻi hiastʻapʻecʻner) | չենք հիասթափեցներ (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻner) | չէք հիասթափեցներ (čʻēkʻ hiastʻapʻecʻner) | չեն հիասթափեցներ (čʻen hiastʻapʻecʻner) | |
| past imperfective | չէի հիասթափեցներ (čʻēi hiastʻapʻecʻner) | չէիր հիասթափեցներ (čʻēir hiastʻapʻecʻner) | չէր հիասթափեցներ (čʻēr hiastʻapʻecʻner) | չէինք հիասթափեցներ (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻner) | չէիք հիասթափեցներ (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻner) | չէին հիասթափեցներ (čʻēin hiastʻapʻecʻner) | |
| future | պիտի չհիասթափեցնեմ (piti čʻhiastʻapʻecʻnem) | պիտի չհիասթափեցնես (piti čʻhiastʻapʻecʻnes) | պիտի չհիասթափեցնէ (piti čʻhiastʻapʻecʻnē) | պիտի չհիասթափեցնենք (piti čʻhiastʻapʻecʻnenkʻ) | պիտի չհիասթափեցնէք (piti čʻhiastʻapʻecʻnēkʻ) | պիտի չհիասթափեցնեն (piti čʻhiastʻapʻecʻnen) | |
| past future | պիտի չհիասթափեցնէի (piti čʻhiastʻapʻecʻnēi) | պիտի չհիասթափեցնէիր (piti čʻhiastʻapʻecʻnēir) | պիտի չհիասթափեցնէր (piti čʻhiastʻapʻecʻnēr) | պիտի չհիասթափեցնէինք (piti čʻhiastʻapʻecʻnēinkʻ) | պիտի չհիասթափեցնէիք (piti čʻhiastʻapʻecʻnēikʻ) | պիտի չհիասթափեցնէին (piti čʻhiastʻapʻecʻnēin) | |
| present perfect (non-evidential) | չեմ հիասթափեցուցած (čʻem hiastʻapʻecʻucʻac) | չես հիասթափեցուցած (čʻes hiastʻapʻecʻucʻac) | չէ հիասթափեցուցած (čʻē hiastʻapʻecʻucʻac) | չենք հիասթափեցուցած (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻucʻac) | չէք հիասթափեցուցած (čʻēkʻ hiastʻapʻecʻucʻac) | չեն հիասթափեցուցած (čʻen hiastʻapʻecʻucʻac) | |
| pluperfect (non-evidential) | չէի հիասթափեցուցած (čʻēi hiastʻapʻecʻucʻac) | չէիր հիասթափեցուցած (čʻēir hiastʻapʻecʻucʻac) | չէր հիասթափեցուցած (čʻēr hiastʻapʻecʻucʻac) | չէինք հիասթափեցուցած (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻucʻac) | չէիք հիասթափեցուցած (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻucʻac) | չէին հիասթափեցուցած (čʻēin hiastʻapʻecʻucʻac) | |
| present perfect (evidential) | չեմ հիասթափեցուցեր (čʻem hiastʻapʻecʻucʻer) | չես հիասթափեցուցեր (čʻes hiastʻapʻecʻucʻer) | չէ հիասթափեցուցեր (čʻē hiastʻapʻecʻucʻer) | չենք հիասթափեցուցեր (čʻenkʻ hiastʻapʻecʻucʻer) | չէք հիասթափեցուցեր (čʻēkʻ hiastʻapʻecʻucʻer) | չեն հիասթափեցուցեր (čʻen hiastʻapʻecʻucʻer) | |
| pluperfect (evidential) | չէի հիասթափեցուցեր (čʻēi hiastʻapʻecʻucʻer) | չէիր հիասթափեցուցեր (čʻēir hiastʻapʻecʻucʻer) | չէր հիասթափեցուցեր (čʻēr hiastʻapʻecʻucʻer) | չէինք հիասթափեցուցեր (čʻēinkʻ hiastʻapʻecʻucʻer) | չէիք հիասթափեցուցեր (čʻēikʻ hiastʻapʻecʻucʻer) | չէին հիասթափեցուցեր (čʻēin hiastʻapʻecʻucʻer) | |
| aorist (past perfective) | չհիասթափեցուցի (čʻhiastʻapʻecʻucʻi) | չհիասթափեցուցիր (čʻhiastʻapʻecʻucʻir) | չհիասթափեցուց (čʻhiastʻapʻecʻucʻ) | չհիասթափեցուցինք (čʻhiastʻapʻecʻucʻinkʻ) | չհիասթափեցուցիք (čʻhiastʻapʻecʻucʻikʻ) | չհիասթափեցուցին (čʻhiastʻapʻecʻucʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չհիասթափեցնեմ (čʻhiastʻapʻecʻnem) | չհիասթափեցնես (čʻhiastʻapʻecʻnes) | չհիասթափեցնէ (čʻhiastʻapʻecʻnē) | չհիասթափեցնենք (čʻhiastʻapʻecʻnenkʻ) | չհիասթափեցնէք (čʻhiastʻapʻecʻnēkʻ) | չհիասթափեցնեն (čʻhiastʻapʻecʻnen) | |
| past | չհիասթափեցնէի (čʻhiastʻapʻecʻnēi) | չհիասթափեցնէիր (čʻhiastʻapʻecʻnēir) | չհիասթափեցնէր (čʻhiastʻapʻecʻnēr) | չհիասթափեցնէինք (čʻhiastʻapʻecʻnēinkʻ) | չհիասթափեցնէիք (čʻhiastʻapʻecʻnēikʻ) | չհիասթափեցնէին (čʻhiastʻapʻecʻnēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ հիասթափեցներ (mí hiastʻapʻecʻner) | — | — | մի՛ հիասթափեցնէք (mí hiastʻapʻecʻnēkʻ) | — | ||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Western Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | հիասթափեցնել (hiastʻapʻecʻnel) | |||
| dative | հիասթափեցնելու (hiastʻapʻecʻnelu) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէ (hiastʻapʻecʻnelē) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելով (hiastʻapʻecʻnelov) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | հիասթափեցնելը/հիասթափեցնելն (hiastʻapʻecʻnelə/hiastʻapʻecʻneln) | |||
| dative | հիասթափեցնելուն (hiastʻapʻecʻnelun) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէն (hiastʻapʻecʻnelēn) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովը/հիասթափեցնելովն (hiastʻapʻecʻnelovə/hiastʻapʻecʻnelovn) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելս (hiastʻapʻecʻnels) | |||
| dative | հիասթափեցնելուս (hiastʻapʻecʻnelus) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէս (hiastʻapʻecʻnelēs) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովս (hiastʻapʻecʻnelovs) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | հիասթափեցնելդ (hiastʻapʻecʻneld) | |||
| dative | հիասթափեցնելուդ (hiastʻapʻecʻnelud) | |||
| ablative | հիասթափեցնելէդ (hiastʻapʻecʻnelēd) | |||
| instrumental | հիասթափեցնելովդ (hiastʻapʻecʻnelovd) | |||