վանկել
Jump to navigation
Jump to search
Armenian
[edit]Etymology
[edit]From վանկ (vank).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /vɑnˈkel/, [vɑŋkél]
- (Western Armenian) IPA(key): /vɑnˈɡel/, [vɑŋɡél]
Verb
[edit]վանկել • (vankel)
- (archaic) to syllabify, to syllabicate, to syllabize
Inflection
[edit]-el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | վանկել (vankel) | imperfective converb | վանկում (vankum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վանկվել (vankvel) | simultaneous converb | վանկելիս (vankelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վանկել (vankel) | ||||
| aorist stem | վանկ- (vank-) | future converb I | վանկելու (vankelu) | ||||
| resultative participle | վանկած (vankac) | future converb II | վանկելիք (vankelikʻ) | ||||
| subject participle | վանկող (vankoġ) | connegative converb | վանկի (vanki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վանկում եմ (vankum em) | վանկում ես (vankum es) | վանկում է (vankum ē) | վանկում ենք (vankum enkʻ) | վանկում եք (vankum ekʻ) | վանկում են (vankum en) | |
| past imperfective | վանկում էի (vankum ēi) | վանկում էիր (vankum ēir) | վանկում էր (vankum ēr) | վանկում էինք (vankum ēinkʻ) | վանկում էիք (vankum ēikʻ) | վանկում էին (vankum ēin) | |
| future | վանկելու եմ (vankelu em) | վանկելու ես (vankelu es) | վանկելու է (vankelu ē) | վանկելու ենք (vankelu enkʻ) | վանկելու եք (vankelu ekʻ) | վանկելու են (vankelu en) | |
| past future | վանկելու էի (vankelu ēi) | վանկելու էիր (vankelu ēir) | վանկելու էր (vankelu ēr) | վանկելու էինք (vankelu ēinkʻ) | վանկելու էիք (vankelu ēikʻ) | վանկելու էին (vankelu ēin) | |
| present perfect | վանկել եմ (vankel em) | վանկել ես (vankel es) | վանկել է (vankel ē) | վանկել ենք (vankel enkʻ) | վանկել եք (vankel ekʻ) | վանկել են (vankel en) | |
| pluperfect | վանկել էի (vankel ēi) | վանկել էիր (vankel ēir) | վանկել էր (vankel ēr) | վանկել էինք (vankel ēinkʻ) | վանկել էիք (vankel ēikʻ) | վանկել էին (vankel ēin) | |
| aorist (past perfective) | վանկեցի, վանկի* (vankecʻi, vanki*) | վանկեցիր, վանկիր* (vankecʻir, vankir*) | վանկեց (vankecʻ) | վանկեցինք, վանկինք* (vankecʻinkʻ, vankinkʻ*) | վանկեցիք, վանկիք* (vankecʻikʻ, vankikʻ*) | վանկեցին, վանկին* (vankecʻin, vankin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վանկեմ (vankem) | վանկես (vankes) | վանկի (vanki) | վանկենք (vankenkʻ) | վանկեք (vankekʻ) | վանկեն (vanken) | |
| past | վանկեի (vankei) | վանկեիր (vankeir) | վանկեր (vanker) | վանկեինք (vankeinkʻ) | վանկեիք (vankeikʻ) | վանկեին (vankein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվանկեմ (kvankem) | կվանկես (kvankes) | կվանկի (kvanki) | կվանկենք (kvankenkʻ) | կվանկեք (kvankekʻ) | կվանկեն (kvanken) | |
| past | կվանկեի (kvankei) | կվանկեիր (kvankeir) | կվանկեր (kvanker) | կվանկեինք (kvankeinkʻ) | կվանկեիք (kvankeikʻ) | կվանկեին (kvankein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վանկի՛ր, վանկի՛* (vankír, vankí*) | — | — | վանկե՛ք, վանկեցե՛ք** (vankékʻ, vankecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
-el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չվանկել (čʻvankel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չվանկած (čʻvankac) | ||||||
| subject participle | չվանկող (čʻvankoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վանկում (čʻem vankum) | չես վանկում (čʻes vankum) | չի վանկում (čʻi vankum) | չենք վանկում (čʻenkʻ vankum) | չեք վանկում (čʻekʻ vankum) | չեն վանկում (čʻen vankum) | |
| past imperfective | չէի վանկում (čʻēi vankum) | չէիր վանկում (čʻēir vankum) | չէր վանկում (čʻēr vankum) | չէինք վանկում (čʻēinkʻ vankum) | չէիք վանկում (čʻēikʻ vankum) | չէին վանկում (čʻēin vankum) | |
| future | չեմ վանկելու (čʻem vankelu) | չես վանկելու (čʻes vankelu) | չի վանկելու (čʻi vankelu) | չենք վանկելու (čʻenkʻ vankelu) | չեք վանկելու (čʻekʻ vankelu) | չեն վանկելու (čʻen vankelu) | |
| past future | չէի վանկելու (čʻēi vankelu) | չէիր վանկելու (čʻēir vankelu) | չէր վանկելու (čʻēr vankelu) | չէինք վանկելու (čʻēinkʻ vankelu) | չէիք վանկելու (čʻēikʻ vankelu) | չէին վանկելու (čʻēin vankelu) | |
| present perfect | չեմ վանկել (čʻem vankel) | չես վանկել (čʻes vankel) | չի վանկել (čʻi vankel) | չենք վանկել (čʻenkʻ vankel) | չեք վանկել (čʻekʻ vankel) | չեն վանկել (čʻen vankel) | |
| pluperfect | չէի վանկել (čʻēi vankel) | չէիր վանկել (čʻēir vankel) | չէր վանկել (čʻēr vankel) | չէինք վանկել (čʻēinkʻ vankel) | չէիք վանկել (čʻēikʻ vankel) | չէին վանկել (čʻēin vankel) | |
| aorist (past perfective) | չվանկեցի, չվանկի* (čʻvankecʻi, čʻvanki*) | չվանկեցիր, չվանկիր* (čʻvankecʻir, čʻvankir*) | չվանկեց (čʻvankecʻ) | չվանկեցինք, չվանկինք* (čʻvankecʻinkʻ, čʻvankinkʻ*) | չվանկեցիք, չվանկիք* (čʻvankecʻikʻ, čʻvankikʻ*) | չվանկեցին, չվանկին* (čʻvankecʻin, čʻvankin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չվանկեմ (čʻvankem) | չվանկես (čʻvankes) | չվանկի (čʻvanki) | չվանկենք (čʻvankenkʻ) | չվանկեք (čʻvankekʻ) | չվանկեն (čʻvanken) | |
| past | չվանկեի (čʻvankei) | չվանկեիր (čʻvankeir) | չվանկեր (čʻvanker) | չվանկեինք (čʻvankeinkʻ) | չվանկեիք (čʻvankeikʻ) | չվանկեին (čʻvankein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վանկի (čʻem vanki) | չես վանկի (čʻes vanki) | չի վանկի (čʻi vanki) | չենք վանկի (čʻenkʻ vanki) | չեք վանկի (čʻekʻ vanki) | չեն վանկի (čʻen vanki) | |
| past | չէի վանկի (čʻēi vanki) | չէիր վանկի (čʻēir vanki) | չէր վանկի (čʻēr vanki) | չէինք վանկի (čʻēinkʻ vanki) | չէիք վանկի (čʻēikʻ vanki) | չէին վանկի (čʻēin vanki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վանկիր, մի՛ վանկի* (mí vankir, mí vanki*) | — | — | մի՛ վանկեք, մի՛ վանկեցեք** (mí vankekʻ, mí vankecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
| declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| singular (singulare tantum) | ||||||||
| nominative | վանկել (vankel) | |||||||
| dative | վանկելու (vankelu) | |||||||
| ablative | վանկելուց (vankelucʻ) | |||||||
| instrumental | վանկելով (vankelov) | |||||||
| locative | վանկելում (vankelum) | |||||||
| definite forms | ||||||||
| nominative | վանկելը/վանկելն (vankelə/vankeln) | |||||||
| dative | վանկելուն (vankelun) | |||||||
| 1st person possessive forms (my) | ||||||||
| nominative | վանկելս (vankels) | |||||||
| dative | վանկելուս (vankelus) | |||||||
| ablative | վանկելուցս (vankelucʻs) | |||||||
| instrumental | վանկելովս (vankelovs) | |||||||
| locative | վանկելումս (vankelums) | |||||||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||||||
| nominative | վանկելդ (vankeld) | |||||||
| dative | վանկելուդ (vankelud) | |||||||
| ablative | վանկելուցդ (vankelucʻd) | |||||||
| instrumental | վանկելովդ (vankelovd) | |||||||
| locative | վանկելումդ (vankelumd) | |||||||