בלוי

Hebrew

Root
ב־ל־ה (b-l-h)

Adjective

בָּלוּי • (balúy) (feminine בְּלוּיָה, masculine plural בְּלוּיִים, feminine plural בְּלוּיוֹת)

1. worn out, torn, old

Noun

בִּלּוּי • (bilúy) m [pattern: קִטּוּל]

1. defective spelling of בילוי

Yiddish

Alternative forms

• בלאָ (blo)

Etymology

From Middle High German blā, from Old High German blāo, from Proto-West Germanic *blāu, from Proto-Germanic *blēwaz.

Pronunciation

• (YIVO) IPA^(key): /bɫɔɪ̯/
• (Litvish) IPA^(key): /bɫɔ/
• (Poylish) IPA^(key): /bɫoː/, /bɫoʊ̯/
• (Ukraynish) IPA^(key): /bɫoʊ̯/, /bɫɔɪ̯/

Adjective

בלוי • (bloy)

1. blue

Declension

Declension of בלוי

predicative					בלוי bloy
case	masculine	neuter			feminine	plural
		indefinite	definite	post./nom.
nominative	בלויער bloyer	בלוי bloy	בלויע bloye	בלויס bloys	בלויע bloye	בלויע bloye
accusative	בלויען bloyen
dative			בלויען bloyen		בלויער bloyer

Related terms

• בלויקייט (bloykeyt)

 

See also

Colors in Yiddish · קאָלירן (kolirn) (layout · text)

ווײַס (vays)	גרוי (groy)	שוואַרץ (shvarts)
רויט (royt); פּאָמסן (pomsn)	אָראַנזש (oranzh); ברוין (broyn)	געל (gel); קרעם (krem)
לײַם (laym)	גרין (grin)
ציאַן (tsyan); טורקיז (turkiz)	לאַזורקע (lazurke)	בלוי (bloy)
וויאָלעט (vyolet); אינדעך (indekh)	מאַדזשענטאַ (madzhenta); פּורפּור (purpur)	ראָזע (roze)