شحت

Hijazi Arabic

Root
ش ح ت
2 terms

Etymology

From Arabic شَحَذَ (šaḥaḏa) or Arabic شَحَتَ (šaḥata).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaħat/

Verb

شحت • (šaḥat) I (non-past يِشْحَت (yišḥat))

1. to beg on

Conjugation

Conjugation of شحت (šaḥat)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	شحتت (šaḥatt)	شحتت (šaḥatt)	شحت (šaḥat)		شحتنا (šaḥatna)	شحتتوا (šaḥattu)	شحتوا (šaḥatu)
	f		شحتتي (šaḥatti)	شحتت (šaḥatat)
non-past	m	أشحت (ʔašḥat)	تشحت (tišḥat)	يشحت (yišḥat)		نشحت (nišḥat)	تشحتوا (tišḥatu)	يشحتوا (yišḥatu)
	f		تشحتي (tišḥati)	تشحت (tišḥat)
imperative	m		اشحت (ašḥat)				اشحتوا (ašḥatu)
	f		اشحتي (ašḥati)

See also

• شَحَّات (šaḥḥāt, “beggar”)