From भाषा (bhāṣā, “language”) + बोध (bodh, “knowing”).
भाषाबोध • (bhāṣābodh) m
- linguistic knowledge, language understanding
Declension of भाषाबोध (masc cons-stem)
|
singular
|
plural
|
direct
|
भाषाबोध bhāṣābodh
|
भाषाबोध bhāṣābodh
|
oblique
|
भाषाबोध bhāṣābodh
|
भाषाबोधों bhāṣābodhõ
|
vocative
|
भाषाबोध bhāṣābodh
|
भाषाबोधो bhāṣābodho
|