இறையியல்

Tamil

Etymology

From இறை (iṟai, “divine, godly”) +‎ -இயல் (-iyal, “-ology”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪrɐɪ̯jɪjɐl/

Noun

இறையியல் • (iṟaiyiyal)

1. theology

   Synonym: வேதசாஸ்திரம் (vētacāstiram)

Declension

Declension of இறையியல் (iṟaiyiyal) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	இறையியல் iṟaiyiyal	-
Vocative	இறையியலே iṟaiyiyalē	-
Accusative	இறையியலை iṟaiyiyalai	-
Dative	இறையியலுக்கு iṟaiyiyalukku	-
Genitive	இறையியலுடைய iṟaiyiyaluṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	இறையியல் iṟaiyiyal	-
Vocative	இறையியலே iṟaiyiyalē	-
Accusative	இறையியலை iṟaiyiyalai	-
Dative	இறையியலுக்கு iṟaiyiyalukku	-
Benefactive	இறையியலுக்காக iṟaiyiyalukkāka	-
Genitive 1	இறையியலுடைய iṟaiyiyaluṭaiya	-
Genitive 2	இறையியலின் iṟaiyiyaliṉ	-
Locative 1	இறையியலில் iṟaiyiyalil	-
Locative 2	இறையியலிடம் iṟaiyiyaliṭam	-
Sociative 1	இறையியலோடு iṟaiyiyalōṭu	-
Sociative 2	இறையியலுடன் iṟaiyiyaluṭaṉ	-
Instrumental	இறையியலால் iṟaiyiyalāl	-
Ablative	இறையியலிலிருந்து iṟaiyiyaliliruntu	-

Derived terms

• இறையியலார் (iṟaiyiyalār)

 

References

• S. Ramakrishnan (1992) “இறையியல்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]