புலவர்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

See புலமை (pulamai).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

புலவர் (pulavar)

  1. poet, bard, minstrel
  2. artist, artisan

Declension[edit]

Declension of புலவர் (pulavar)
Singular Plural
Nominative புலவர்
pulavar
புலவர்கள்
pulavarkaḷ
Vocative புலவரே
pulavarē
புலவர்களே
pulavarkaḷē
Accusative புலவரை
pulavarai
புலவர்களை
pulavarkaḷai
Dative புலவருக்கு
pulavarukku
புலவர்களுக்கு
pulavarkaḷukku
Genitive புலவருடைய
pulavaruṭaiya
புலவர்களுடைய
pulavarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative புலவர்
pulavar
புலவர்கள்
pulavarkaḷ
Vocative புலவரே
pulavarē
புலவர்களே
pulavarkaḷē
Accusative புலவரை
pulavarai
புலவர்களை
pulavarkaḷai
Dative புலவருக்கு
pulavarukku
புலவர்களுக்கு
pulavarkaḷukku
Benefactive புலவருக்காக
pulavarukkāka
புலவர்களுக்காக
pulavarkaḷukkāka
Genitive 1 புலவருடைய
pulavaruṭaiya
புலவர்களுடைய
pulavarkaḷuṭaiya
Genitive 2 புலவரின்
pulavariṉ
புலவர்களின்
pulavarkaḷiṉ
Locative 1 புலவரில்
pulavaril
புலவர்களில்
pulavarkaḷil
Locative 2 புலவரிடம்
pulavariṭam
புலவர்களிடம்
pulavarkaḷiṭam
Sociative 1 புலவரோடு
pulavarōṭu
புலவர்களோடு
pulavarkaḷōṭu
Sociative 2 புலவருடன்
pulavaruṭaṉ
புலவர்களுடன்
pulavarkaḷuṭaṉ
Instrumental புலவரால்
pulavarāl
புலவர்களால்
pulavarkaḷāl
Ablative புலவரிலிருந்து
pulavariliruntu
புலவர்களிலிருந்து
pulavarkaḷiliruntu


References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “புலவர்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press