ἀνταπόδοτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ta.pó.do.te/ → /an.taˈpo.ðo.te/ → /an.daˈpo.ðo.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ta.pó.do.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.taˈpo.do.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.taˈpo.ðo.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.taˈpo.ðo.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.daˈpo.ðo.te/

Verb

ἀντᾰπόδοτε • (antapódote)

1. second-person plural aorist active imperative of ἀνταποδίδωμι (antapodídōmi)