ἀποπλέω

Ancient Greek[edit]

ᾰ̓ποπλέω • (apopléō)

Present: ᾰ̓ποπλέω (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποπλέω	ᾰ̓ποπλεῖς	ᾰ̓ποπλεῖ	ᾰ̓ποπλεῖτον	ᾰ̓ποπλεῖτον	ᾰ̓ποπλέομεν	ᾰ̓ποπλεῖτε	ᾰ̓ποπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ποπλέω	ᾰ̓ποπλέῃς	ᾰ̓ποπλέῃ	ᾰ̓ποπλέητον	ᾰ̓ποπλέητον	ᾰ̓ποπλέωμεν	ᾰ̓ποπλέητε	ᾰ̓ποπλέωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποπλέοιμῐ	ᾰ̓ποπλέοις	ᾰ̓ποπλέοι	ᾰ̓ποπλέοιτον	ᾰ̓ποπλεοίτην	ᾰ̓ποπλέοιμεν	ᾰ̓ποπλέοιτε	ᾰ̓ποπλέοιεν
	imperative		ᾰ̓πόπλει	ᾰ̓ποπλείτω	ᾰ̓ποπλεῖτον	ᾰ̓ποπλείτων		ᾰ̓ποπλεῖτε	ᾰ̓ποπλεόντων
		active
infinitive		ᾰ̓ποπλεῖν
participle	m	ᾰ̓ποπλέων
	f	ᾰ̓ποπλέουσᾰ
	n	ᾰ̓ποπλέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ᾰ̓ποπλέω (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποπλέω	ᾰ̓ποπλέεις	ᾰ̓ποπλέει	ᾰ̓ποπλέετον	ᾰ̓ποπλέετον	ᾰ̓ποπλέομεν	ᾰ̓ποπλέετε	ᾰ̓ποπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ποπλέω	ᾰ̓ποπλέῃς	ᾰ̓ποπλέῃ	ᾰ̓ποπλέητον	ᾰ̓ποπλέητον	ᾰ̓ποπλέωμεν	ᾰ̓ποπλέητε	ᾰ̓ποπλέωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποπλέοιμῐ	ᾰ̓ποπλέοις	ᾰ̓ποπλέοι	ᾰ̓ποπλέοιτον	ᾰ̓ποπλεοίτην	ᾰ̓ποπλέοιμεν	ᾰ̓ποπλέοιτε	ᾰ̓ποπλέοιεν
	imperative		ᾰ̓πόπλεε	ᾰ̓ποπλεέτω	ᾰ̓ποπλέετον	ᾰ̓ποπλεέτων		ᾰ̓ποπλέετε	ᾰ̓ποπλεόντων
		active
infinitive		ᾰ̓ποπλέειν
participle	m	ᾰ̓ποπλέων
	f	ᾰ̓ποπλέουσᾰ
	n	ᾰ̓ποπλέον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓πέπλεον (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέπλεον	ᾰ̓πέπλεις	ᾰ̓πέπλει	ᾰ̓πεπλεῖτον	ᾰ̓πεπλείτην	ᾰ̓πεπλέομεν	ᾰ̓πεπλεῖτε	ᾰ̓πέπλεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέπλεον	ᾰ̓πέπλεες	ᾰ̓πέπλεε(ν)	ᾰ̓πεπλέετον	ᾰ̓πεπλεέτην	ᾰ̓πεπλέομεν	ᾰ̓πεπλέετε	ᾰ̓πέπλεον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ᾰ̓ποπλεύσομαι	ᾰ̓ποπλεύσῃ, ᾰ̓ποπλεύσει	ᾰ̓ποπλεύσεται	ᾰ̓ποπλεύσεσθον	ᾰ̓ποπλεύσεσθον	ᾰ̓ποπλευσόμεθᾰ	ᾰ̓ποπλεύσεσθε	ᾰ̓ποπλεύσονται
middle	optative	ᾰ̓ποπλευσοίμην	ᾰ̓ποπλεύσοιο	ᾰ̓ποπλεύσοιτο	ᾰ̓ποπλεύσοισθον	ᾰ̓ποπλευσοίσθην	ᾰ̓ποπλευσοίμεθᾰ	ᾰ̓ποπλεύσοισθε	ᾰ̓ποπλεύσοιντο
					middle
infinitive					ᾰ̓ποπλεύσεσθαι
participle	m				ᾰ̓ποπλευσόμενος
	f				ᾰ̓ποπλευσομένη
	n				ᾰ̓ποπλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέπλευσᾰ	ᾰ̓πέπλευσᾰς	ᾰ̓πέπλευσε(ν)	ᾰ̓πεπλεύσᾰτον	ᾰ̓πεπλευσᾰ́την	ᾰ̓πεπλεύσᾰμεν	ᾰ̓πεπλεύσᾰτε	ᾰ̓πέπλευσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ποπλεύσω	ᾰ̓ποπλεύσῃς	ᾰ̓ποπλεύσῃ	ᾰ̓ποπλεύσητον	ᾰ̓ποπλεύσητον	ᾰ̓ποπλεύσωμεν	ᾰ̓ποπλεύσητε	ᾰ̓ποπλεύσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποπλεύσαιμῐ	ᾰ̓ποπλεύσειᾰς, ᾰ̓ποπλεύσαις	ᾰ̓ποπλεύσειε(ν), ᾰ̓ποπλεύσαι	ᾰ̓ποπλεύσαιτον	ᾰ̓ποπλευσαίτην	ᾰ̓ποπλεύσαιμεν	ᾰ̓ποπλεύσαιτε	ᾰ̓ποπλεύσειᾰν, ᾰ̓ποπλεύσαιεν
	imperative		ᾰ̓πόπλευσον	ᾰ̓ποπλευσᾰ́τω	ᾰ̓ποπλεύσᾰτον	ᾰ̓ποπλευσᾰ́των		ᾰ̓ποπλεύσᾰτε	ᾰ̓ποπλευσᾰ́ντων
		active
infinitive		ᾰ̓ποπλεῦσαι
participle	m	ᾰ̓ποπλεύσᾱς
	f	ᾰ̓ποπλεύσᾱσᾰ
	n	ᾰ̓ποπλεῦσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.