mówczyni
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From mówca + -yni. First attested in 1817.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mówczyni f (male equivalent mówca)
Declension[edit]
Declension of mówczyni
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mówczyni | mówczynie |
genitive | mówczyni | mówczyń |
dative | mówczyni | mówczyniom |
accusative | mówczynię | mówczynie |
instrumental | mówczynią | mówczyniami |
locative | mówczyni | mówczyniach |
vocative | mówczyni | mówczynie |
Related terms[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
References[edit]
Further reading[edit]
- mówczyni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mówczyni in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówczyni”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1056
- mówczyni in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego