mówniczy
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From mównik + -czy. First attested in 1820.[1]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
mówniczy (comparative bardziej mówniczy, superlative najbardziej mówniczy, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of mówniczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | mówniczy | mównicza | mównicze | mówniczy | mównicze | |
genitive | mówniczego | mówniczej | mówniczego | mówniczych | ||
dative | mówniczemu | mówniczej | mówniczemu | mówniczym | ||
accusative | mówniczego | mówniczy | mówniczą | mównicze | mówniczych | mównicze |
instrumental | mówniczym | mówniczą | mówniczym | mówniczymi | ||
locative | mówniczym | mówniczej | mówniczym | mówniczych |
Related terms[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
References[edit]
Further reading[edit]
- mówniczy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówniczy”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057
- mówniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego