mównica
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From mówić + -nica. First attested in 1809.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
mównica f
- (architecture) platform, tribune, pulpit (a raised stage from which speeches are made)
Declension[edit]
Declension of mównica
Related terms[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
References[edit]
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mownica”, in Słownik języka polskiego[1]
Further reading[edit]
- mównica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mównica in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “mównica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mównica”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057
- mównica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego