önder

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: onder, Önder, and onder-

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Neologism, coined as part of Atatürk’s language reforms, from the locative önde of ön (front) + -r, with the form probably also influenced by the earlier loan lider or by the Persian suffix ـدار (-dâr), compare Turkish dindar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /øn.dæɾ/, [ø̞ᵝn̟.d̟æɾ̞̊]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

önder (definite accusative önderi, plural önderler)

  1. leader
    Synonym: lider
    • 1934 November 26, Ismet Inonu, quotee, “Ulu Önderin soy adları”, in Hakkın Sesi, page 1:
      Düşündük ki soy adı kanunu tatbik olunurken Büyuk Önderin taşiyacağı adı tayin Büyük meclisin borcudur. Bu kanunla Atatürk adını teklif ediyoruz.
      (please add an English translation of this quotation)

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: öndər

References

[edit]
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “önder”, in Nişanyan Sözlük
  • Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 123

Anagrams

[edit]