αδήριτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αδήριτος • (adíritos) m (feminine αδήριτη, neuter αδήριτο) (used mainly in phrases)
- dire, of necessity, insurmountable
- αδήριτη ανάγκη ― adíriti anágki ― dire necessity
Declension[edit]
Declension of αδήριτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδήριτος • | αδήριτη • | αδήριτο • | αδήριτοι • | αδήριτες • | αδήριτα • |
| genitive | αδήριτου • | αδήριτης • | αδήριτου • | αδήριτων • | αδήριτων • | αδήριτων • |
| accusative | αδήριτο • | αδήριτη • | αδήριτο • | αδήριτους • | αδήριτες • | αδήριτα • |
| vocative | αδήριτε • | αδήριτη • | αδήριτο • | αδήριτοι • | αδήριτες • | αδήριτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδήριτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδήριτος, etc.) | |||||