αιδήμων

Greek

Etymology

Ancient Greek αἰδήμων.

Adjective

αιδήμων • (aidímon) m (feminine αιδήμων, neuter αιδήμον)

1. shy, modest (mainly related to shame)

Declension

Declension of αιδήμων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αιδήμων •	αιδήμων •	αιδήμον •	αιδήμονες •	αιδήμονες •	αιδήμονα •
genitive	αιδήμονος •	αιδήμονος •	αιδήμονος •	αιδημόνων •	αιδημόνων •	αιδημόνων •
accusative	αιδήμονα •	αιδήμονα •	αιδήμον •	αιδήμονες •	αιδήμονες •	αιδήμονα •
vocative	αιδήμων • / αιδήμονα •	αιδήμων •	αιδήμον •	αιδήμονες •	αιδήμονες •	αιδήμονα •

Related terms

• αιδημοσύνη f (aidimosýni, “bashfulness”)