αμάρτημα
Jump to navigation
Jump to search
See also: ἁμάρτημα
Greek[edit]
Etymology[edit]
From the Ancient Greek ἁμάρτημα (hamártēma, “a failure”, “a fault”, “a sin”; “a bodily defect”, “a malady”).
Noun[edit]
αμάρτημα • (amártima) n (plural αμαρτήματα)
- (religion) sin
- επτά θανάσιμα αμαρτήματα ― eptá thanásima amartímata ― seven deadly sins
- error, mistake
Declension[edit]
declension of αμάρτημα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| genitive | αμαρτήματος • | αμαρτημάτων • |
| accusative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
| vocative | αμάρτημα • | αμαρτήματα • |
Synonyms[edit]
- αμαρτία f (amartía)
Derived terms[edit]
- επτά θανάσιμα αμαρτήματα n pl (eptá thanásima amartímata, “seven deadly sins”)
Related terms[edit]
- see: αμαρτία f (amartía, “sin”)