αρπακτικότητα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”): αρπακτικός (arpaktikós, “ravenous, predatory”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1881.
Noun[edit]
αρπακτικότητα • (arpaktikótita) f (uncountable)
Declension[edit]
αρπακτικότητα
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | αρπακτικότητα • |
| genitive | αρπακτικότητας • |
| accusative | αρπακτικότητα • |
| vocative | αρπακτικότητα • |
Related terms[edit]
- see: αρπακτικό n (arpaktikó, “bird of prey”)