δάσκαλος

Greek

Alternative forms

• διδάσκαλος (didáskalos)

Etymology

Aphetic form of Ancient Greek διδάσκαλος (didáskalos, “teacher”), from διδάσκω (didáskō, “I teach”).

Noun

δάσκαλος • (dáskalos) m (plural δάσκαλοι, feminine δασκάλα)

1. (education) teacher (especially one in a primary school or elementary school)
2. (education) instructor
3. great artist
4. (figuratively) a person who gives advice

Declension

Declension of δάσκαλος

	singular	plural
nominative	δάσκαλος •	δάσκαλοι •
genitive	δασκάλου •	δασκάλων •
accusative	δάσκαλο •	δασκάλους •
vocative	δάσκαλε •	δάσκαλοι •
There are rare alternatives: δάσκαλου, δάσκαλους, δασκάλοι, δάσκαλων

Coordinate terms

• δασκάλα f (daskála, “teacher”)
• διδασκάλισσα f (didaskálissa, “teacher”)
• εκπαιδευτής m (ekpaideftís, “instructor”)
• εκπαιδευτικός c (ekpaideftikós, “teacher”)
• εκπαιδεύτρια f (ekpaidéftria, “instructor”)
• καθηγητής m (kathigitís, “professor, teacher”)
• καθηγήτρια f (kathigítria, “professor, teacher”)
• νηπιαγωγός m or f (nipiagogós, “infant school teacher”)
• παιδαγωγός c (paidagogós, “educationalist”)

 

Related terms

• αλληλοδιδασκαλία f (allilodidaskalía, “mutual instruction”)
• δασκάλα f (daskála, “teacher”)
• διδασκαλείο n (didaskaleío, “college of education”)
• διδασκαλία f (didaskalía, “the teaching process, instruction”)
• διδασκάλισσα f (didaskálissa, “teacher”)
• διδάσκαλος m (didáskalos, “teacher”)
• διδάσκων m (didáskon, “teacher”, participle), διδάσκουσα f (didáskousa) and see: διδάσκω (didásko, “I teach”)

 

Descendants

• → Romanian: dascăl

Further reading

• δάσκαλος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el