κραγμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κράζομαι (krázomai), passive voice of κράζω (“to caw”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɾaɣˈme.nos/
• Hyphenation: κραγ‧μέ‧νος

Participle

κραγμένος • (kragménos) m (feminine κραγμένη, neuter κραγμένο) (chiefly used adjectivally)

1. (colloquial, derogatory, of a gay man) flaming, extremely camp (exhibiting typical assumed homosexual behaviour)

   Όλοι οι κραγμένοι γκέι της Αθήνας βγήκαν για το Πράιντ.

   Óloi oi kragménoi gkéi tis Athínas vgíkan gia to Práint.

   All the flamers of Athens came out for Pride.

Declension

Declension of κραγμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κραγμένος •	κραγμένη •	κραγμένο •	κραγμένοι •	κραγμένες •	κραγμένα •
genitive	κραγμένου •	κραγμένης •	κραγμένου •	κραγμένων •	κραγμένων •	κραγμένων •
accusative	κραγμένο •	κραγμένη •	κραγμένο •	κραγμένους •	κραγμένες •	κραγμένα •
vocative	κραγμένε •	κραγμένη •	κραγμένο •	κραγμένοι •	κραγμένες •	κραγμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κραγμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κραγμένος, etc.)

Synonyms

• κραχτός (krachtós)