κωλόγερος

Greek

Etymology

κωλό- (koló-, “arse, ass”) +‎ γέρος (géros, “old man”).

Pronunciation

• IPA^(key): /koˈloʝeɾos/
• Hyphenation: κω‧λό‧γε‧ρος

Noun

κωλόγερος • (kológeros) m (plural κωλόγεροι, feminine κωλόγρια)

1. (colloquial, derogatory, offensive) old bastard, old asshole, old fart (abusive term for elderly man)

   Πέθανε επιτελούς αυτός ο κωλόγερος.

   Péthane epiteloús aftós o kológeros.

   That old bastard finally died.

Declension

declension of κωλόγερος

case     \     number	singular	plural
nominative	κωλόγερος •	κωλόγεροι •
genitive	κωλόγερου •	κωλόγερων •
accusative	κωλόγερο •	κωλόγερους •
vocative	κωλόγερε •	κωλόγεροι •

Synonyms

• (old bastard): σκατόγερος m (skatógeros), παλιόγερος m (paliógeros)