πολυτονικός

Greek

Adjective

πολυτονικός • (polytonikós) m (feminine πολυτονική, neuter πολυτονικό)

1. (grammar) polytonic (the diacritic system used in Greece before 1982)

Declension

Declension of πολυτονικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυτονικός •	πολυτονική •	πολυτονικό •	πολυτονικοί •	πολυτονικές •	πολυτονικά •
genitive	πολυτονικού •	πολυτονικής •	πολυτονικού •	πολυτονικών •	πολυτονικών •	πολυτονικών •
accusative	πολυτονικό •	πολυτονική •	πολυτονικό •	πολυτονικούς •	πολυτονικές •	πολυτονικά •
vocative	πολυτονικέ •	πολυτονική •	πολυτονικό •	πολυτονικοί •	πολυτονικές •	πολυτονικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυτονικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυτονικός, etc.)

See also

• μονοτονικός (monotonikós, “monotonic”)