προπαραλήγουσα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
προπαραλήγουσα • (proparalígousa) f (plural προπαραλήγουσες)
- (grammar, linguistics) the antepenultimate syllable of a word
Declension[edit]
declension of προπαραλήγουσα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | προπαραλήγουσα • | προπαραλήγουσες • |
| genitive | προπαραλήγουσας • | προπαραληγουσών • |
| accusative | προπαραλήγουσα • | προπαραλήγουσες • |
| vocative | προπαραλήγουσα • | προπαραλήγουσες • |
Derived terms[edit]
- λήγουσα f (lígousa, “last syllable of a word”)
- παραλήγουσα f (paralígousa, “penultimate syllable in word”)
See also[edit]
- συλλαβή f (syllaví, “syllable”)