συμπράσσω

Ancient Greek

Etymology

συμ- (sum-) +‎ πρᾱ́σσω (prā́ssō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sym.prǎːs.sɔː/ → /symˈpras.so/ → /simˈbra.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.prǎːs.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symˈpras.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /symˈpras.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symˈpras.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simˈbra.so/

Verb

συμπρᾱ́σσω • (sumprā́ssō)

1. to help to do, assist
2. (in middle) to join in revenging

Conjugation

   Present: συμπρᾱ́σσω, συμπρᾱ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπρᾱ́σσω	συμπρᾱ́σσεις	συμπρᾱ́σσει	συμπρᾱ́σσετον	συμπρᾱ́σσετον	συμπρᾱ́σσομεν	συμπρᾱ́σσετε	συμπρᾱ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	συμπρᾱ́σσω	συμπρᾱ́σσῃς	συμπρᾱ́σσῃ	συμπρᾱ́σσητον	συμπρᾱ́σσητον	συμπρᾱ́σσωμεν	συμπρᾱ́σσητε	συμπρᾱ́σσωσῐ(ν)
	optative	συμπρᾱ́σσοιμῐ	συμπρᾱ́σσοις	συμπρᾱ́σσοι	συμπρᾱ́σσοιτον	συμπρᾱσσοίτην	συμπρᾱ́σσοιμεν	συμπρᾱ́σσοιτε	συμπρᾱ́σσοιεν
	imperative		σύμπρᾱσσε	συμπρᾱσσέτω	συμπρᾱ́σσετον	συμπρᾱσσέτων		συμπρᾱ́σσετε	συμπρᾱσσόντων
middle/ passive	indicative	συμπρᾱ́σσομαι	συμπρᾱ́σσῃ, συμπρᾱ́σσει	συμπρᾱ́σσεται	συμπρᾱ́σσεσθον	συμπρᾱ́σσεσθον	συμπρᾱσσόμεθᾰ	συμπρᾱ́σσεσθε	συμπρᾱ́σσονται
	subjunctive	συμπρᾱ́σσωμαι	συμπρᾱ́σσῃ	συμπρᾱ́σσηται	συμπρᾱ́σσησθον	συμπρᾱ́σσησθον	συμπρᾱσσώμεθᾰ	συμπρᾱ́σσησθε	συμπρᾱ́σσωνται
	optative	συμπρᾱσσοίμην	συμπρᾱ́σσοιο	συμπρᾱ́σσοιτο	συμπρᾱ́σσοισθον	συμπρᾱσσοίσθην	συμπρᾱσσοίμεθᾰ	συμπρᾱ́σσοισθε	συμπρᾱ́σσοιντο
	imperative		συμπρᾱ́σσου	συμπρᾱσσέσθω	συμπρᾱ́σσεσθον	συμπρᾱσσέσθων		συμπρᾱ́σσεσθε	συμπρᾱσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμπρᾱ́σσειν				συμπρᾱ́σσεσθαι
participle	m	συμπρᾱ́σσων				συμπρᾱσσόμενος
	f	συμπρᾱ́σσουσᾰ				συμπρᾱσσομένη
	n	συμπρᾶσσον				συμπρᾱσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: συνέπρᾱσσον, συνεπρᾱσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέπρᾱσσον	συνέπρᾱσσες	συνέπρᾱσσε(ν)	συνεπρᾱ́σσετον	συνεπρᾱσσέτην	συνεπρᾱ́σσομεν	συνεπρᾱ́σσετε	συνέπρᾱσσον
middle/ passive	indicative	συνεπρᾱσσόμην	συνεπρᾱ́σσου	συνεπρᾱ́σσετο	συνεπρᾱ́σσεσθον	συνεπρᾱσσέσθην	συνεπρᾱσσόμεθᾰ	συνεπρᾱ́σσεσθε	συνεπρᾱ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συμπρᾱ́ξω, συμπρᾱ́ξομαι, συμπρᾱχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπρᾱ́ξω	συμπρᾱ́ξεις	συμπρᾱ́ξει	συμπρᾱ́ξετον	συμπρᾱ́ξετον	συμπρᾱ́ξομεν	συμπρᾱ́ξετε	συμπρᾱ́ξουσῐ(ν)
	optative	συμπρᾱ́ξοιμῐ	συμπρᾱ́ξοις	συμπρᾱ́ξοι	συμπρᾱ́ξοιτον	συμπρᾱξοίτην	συμπρᾱ́ξοιμεν	συμπρᾱ́ξοιτε	συμπρᾱ́ξοιεν
middle	indicative	συμπρᾱ́ξομαι	συμπρᾱ́ξῃ, συμπρᾱ́ξει	συμπρᾱ́ξεται	συμπρᾱ́ξεσθον	συμπρᾱ́ξεσθον	συμπρᾱξόμεθᾰ	συμπρᾱ́ξεσθε	συμπρᾱ́ξονται
	optative	συμπρᾱξοίμην	συμπρᾱ́ξοιο	συμπρᾱ́ξοιτο	συμπρᾱ́ξοισθον	συμπρᾱξοίσθην	συμπρᾱξοίμεθᾰ	συμπρᾱ́ξοισθε	συμπρᾱ́ξοιντο
passive	indicative	συμπρᾱχθήσομαι	συμπρᾱχθήσῃ	συμπρᾱχθήσεται	συμπρᾱχθήσεσθον	συμπρᾱχθήσεσθον	συμπρᾱχθησόμεθᾰ	συμπρᾱχθήσεσθε	συμπρᾱχθήσονται
	optative	συμπρᾱχθησοίμην	συμπρᾱχθήσοιο	συμπρᾱχθήσοιτο	συμπρᾱχθήσοισθον	συμπρᾱχθησοίσθην	συμπρᾱχθησοίμεθᾰ	συμπρᾱχθήσοισθε	συμπρᾱχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συμπρᾱ́ξειν			συμπρᾱ́ξεσθαι		συμπρᾱχθήσεσθαι
participle	m	συμπρᾱ́ξων			συμπρᾱξόμενος		συμπρᾱχθησόμενος
	f	συμπρᾱ́ξουσᾰ			συμπρᾱξομένη		συμπρᾱχθησομένη
	n	συμπρᾶξον			συμπρᾱξόμενον		συμπρᾱχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνέπρᾱξᾰ, συνεπρᾱξᾰ́μην, συνεπρᾱ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέπρᾱξᾰ	συνέπρᾱξᾰς	συνέπρᾱξε(ν)	συνεπρᾱ́ξᾰτον	συνεπρᾱξᾰ́την	συνεπρᾱ́ξᾰμεν	συνεπρᾱ́ξᾰτε	συνέπρᾱξᾰν
	subjunctive	συμπρᾱ́ξω	συμπρᾱ́ξῃς	συμπρᾱ́ξῃ	συμπρᾱ́ξητον	συμπρᾱ́ξητον	συμπρᾱ́ξωμεν	συμπρᾱ́ξητε	συμπρᾱ́ξωσῐ(ν)
	optative	συμπρᾱ́ξαιμῐ	συμπρᾱ́ξειᾰς, συμπρᾱ́ξαις	συμπρᾱ́ξειε(ν), συμπρᾱ́ξαι	συμπρᾱ́ξαιτον	συμπρᾱξαίτην	συμπρᾱ́ξαιμεν	συμπρᾱ́ξαιτε	συμπρᾱ́ξειᾰν, συμπρᾱ́ξαιεν
	imperative		σύμπρᾱξον	συμπρᾱξᾰ́τω	συμπρᾱ́ξᾰτον	συμπρᾱξᾰ́των		συμπρᾱ́ξᾰτε	συμπρᾱξᾰ́ντων
middle	indicative	συνεπρᾱξᾰ́μην	συνεπρᾱ́ξω	συνεπρᾱ́ξᾰτο	συνεπρᾱ́ξᾰσθον	συνεπρᾱξᾰ́σθην	συνεπρᾱξᾰ́μεθᾰ	συνεπρᾱ́ξᾰσθε	συνεπρᾱ́ξᾰντο
	subjunctive	συμπρᾱ́ξωμαι	συμπρᾱ́ξῃ	συμπρᾱ́ξηται	συμπρᾱ́ξησθον	συμπρᾱ́ξησθον	συμπρᾱξώμεθᾰ	συμπρᾱ́ξησθε	συμπρᾱ́ξωνται
	optative	συμπρᾱξαίμην	συμπρᾱ́ξαιο	συμπρᾱ́ξαιτο	συμπρᾱ́ξαισθον	συμπρᾱξαίσθην	συμπρᾱξαίμεθᾰ	συμπρᾱ́ξαισθε	συμπρᾱ́ξαιντο
	imperative		σύμπρᾱξαι	συμπρᾱξᾰ́σθω	συμπρᾱ́ξᾰσθον	συμπρᾱξᾰ́σθων		συμπρᾱ́ξᾰσθε	συμπρᾱξᾰ́σθων
passive	indicative	συνεπρᾱ́χθην	συνεπρᾱ́χθης	συνεπρᾱ́χθη	συνεπρᾱ́χθητον	συνεπρᾱχθήτην	συνεπρᾱ́χθημεν	συνεπρᾱ́χθητε	συνεπρᾱ́χθησᾰν
	subjunctive	συμπρᾱχθῶ	συμπρᾱχθῇς	συμπρᾱχθῇ	συμπρᾱχθῆτον	συμπρᾱχθῆτον	συμπρᾱχθῶμεν	συμπρᾱχθῆτε	συμπρᾱχθῶσῐ(ν)
	optative	συμπρᾱχθείην	συμπρᾱχθείης	συμπρᾱχθείη	συμπρᾱχθεῖτον, συμπρᾱχθείητον	συμπρᾱχθείτην, συμπρᾱχθειήτην	συμπρᾱχθεῖμεν, συμπρᾱχθείημεν	συμπρᾱχθεῖτε, συμπρᾱχθείητε	συμπρᾱχθεῖεν, συμπρᾱχθείησᾰν
	imperative		συμπρᾱ́χθητῐ	συμπρᾱχθήτω	συμπρᾱ́χθητον	συμπρᾱχθήτων		συμπρᾱ́χθητε	συμπρᾱχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συμπρᾶξαι			συμπρᾱ́ξᾰσθαι		συμπρᾱχθῆναι
participle	m	συμπρᾱ́ξᾱς			συμπρᾱξᾰ́μενος		συμπρᾱχθείς
	f	συμπρᾱ́ξᾱσᾰ			συμπρᾱξᾰμένη		συμπρᾱχθεῖσᾰ
	n	συμπρᾶξᾰν			συμπρᾱξᾰ́μενον		συμπρᾱχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συμπέπρᾱγᾰ, συμπέπρᾱγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπέπρᾱγᾰ	συμπέπρᾱγᾰς	συμπέπρᾱγε(ν)	συμπεπρᾱ́γᾰτον	συμπεπρᾱ́γᾰτον	συμπεπρᾱ́γᾰμεν	συμπεπρᾱ́γᾰτε	συμπεπρᾱ́γᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συμπεπρᾱ́γω	συμπεπρᾱ́γῃς	συμπεπρᾱ́γῃ	συμπεπρᾱ́γητον	συμπεπρᾱ́γητον	συμπεπρᾱ́γωμεν	συμπεπρᾱ́γητε	συμπεπρᾱ́γωσῐ(ν)
	optative	συμπεπρᾱ́γοιμῐ, συμπεπρᾱγοίην	συμπεπρᾱ́γοις, συμπεπρᾱγοίης	συμπεπρᾱ́γοι, συμπεπρᾱγοίη	συμπεπρᾱ́γοιτον	συμπεπρᾱγοίτην	συμπεπρᾱ́γοιμεν	συμπεπρᾱ́γοιτε	συμπεπρᾱ́γοιεν
	imperative		συμπέπρᾱγε	συμπεπρᾱγέτω	συμπεπρᾱ́γετον	συμπεπρᾱγέτων		συμπεπρᾱ́γετε	συμπεπρᾱγόντων
middle/ passive	indicative	συμπέπρᾱγμαι	συμπέπρᾱξαι	συμπέπρᾱκται	συμπέπρᾱχθον	συμπέπρᾱχθον	συμπεπρᾱ́γμεθᾰ	συμπέπρᾱχθε	συμπεπρᾱ́γᾰται
	subjunctive	συμπεπρᾱγμένος ὦ	συμπεπρᾱγμένος ᾖς	συμπεπρᾱγμένος ᾖ	συμπεπρᾱγμένω ἦτον	συμπεπρᾱγμένω ἦτον	συμπεπρᾱγμένοι ὦμεν	συμπεπρᾱγμένοι ἦτε	συμπεπρᾱγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συμπεπρᾱγμένος εἴην	συμπεπρᾱγμένος εἴης	συμπεπρᾱγμένος εἴη	συμπεπρᾱγμένω εἴητον/εἶτον	συμπεπρᾱγμένω εἰήτην/εἴτην	συμπεπρᾱγμένοι εἴημεν/εἶμεν	συμπεπρᾱγμένοι εἴητε/εἶτε	συμπεπρᾱγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συμπέπρᾱξο	συμπεπρᾱ́χθω	συμπέπρᾱχθον	συμπεπρᾱ́χθων		συμπέπρᾱχθε	συμπεπρᾱ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		συμπεπρᾱγέναι				συμπεπρᾶχθαι
participle	m	συμπεπρᾱγώς				συμπεπρᾱγμένος
	f	συμπεπρᾱγυῖᾰ				συμπεπρᾱγμένη
	n	συμπεπρᾱγός				συμπεπρᾱγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συμπέπρᾱχᾰ, συμπέπρᾱγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμπέπρᾱχᾰ	συμπέπρᾱχᾰς	συμπέπρᾱχε(ν)	συμπεπρᾱ́χᾰτον	συμπεπρᾱ́χᾰτον	συμπεπρᾱ́χᾰμεν	συμπεπρᾱ́χᾰτε	συμπεπρᾱ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συμπεπρᾱ́χω	συμπεπρᾱ́χῃς	συμπεπρᾱ́χῃ	συμπεπρᾱ́χητον	συμπεπρᾱ́χητον	συμπεπρᾱ́χωμεν	συμπεπρᾱ́χητε	συμπεπρᾱ́χωσῐ(ν)
	optative	συμπεπρᾱ́χοιμῐ, συμπεπρᾱχοίην	συμπεπρᾱ́χοις, συμπεπρᾱχοίης	συμπεπρᾱ́χοι, συμπεπρᾱχοίη	συμπεπρᾱ́χοιτον	συμπεπρᾱχοίτην	συμπεπρᾱ́χοιμεν	συμπεπρᾱ́χοιτε	συμπεπρᾱ́χοιεν
	imperative		συμπέπρᾱχε	συμπεπρᾱχέτω	συμπεπρᾱ́χετον	συμπεπρᾱχέτων		συμπεπρᾱ́χετε	συμπεπρᾱχόντων
middle/ passive	indicative	συμπέπρᾱγμαι	συμπέπρᾱξαι	συμπέπρᾱκται	συμπέπρᾱχθον	συμπέπρᾱχθον	συμπεπρᾱ́γμεθᾰ	συμπέπρᾱχθε	συμπεπρᾱ́χᾰται
	subjunctive	συμπεπρᾱγμένος ὦ	συμπεπρᾱγμένος ᾖς	συμπεπρᾱγμένος ᾖ	συμπεπρᾱγμένω ἦτον	συμπεπρᾱγμένω ἦτον	συμπεπρᾱγμένοι ὦμεν	συμπεπρᾱγμένοι ἦτε	συμπεπρᾱγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συμπεπρᾱγμένος εἴην	συμπεπρᾱγμένος εἴης	συμπεπρᾱγμένος εἴη	συμπεπρᾱγμένω εἴητον/εἶτον	συμπεπρᾱγμένω εἰήτην/εἴτην	συμπεπρᾱγμένοι εἴημεν/εἶμεν	συμπεπρᾱγμένοι εἴητε/εἶτε	συμπεπρᾱγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συμπέπρᾱξο	συμπεπρᾱ́χθω	συμπέπρᾱχθον	συμπεπρᾱ́χθων		συμπέπρᾱχθε	συμπεπρᾱ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		συμπεπρᾱχέναι				συμπεπρᾶχθαι
participle	m	συμπεπρᾱχώς				συμπεπρᾱγμένος
	f	συμπεπρᾱχυῖᾰ				συμπεπρᾱγμένη
	n	συμπεπρᾱχός				συμπεπρᾱγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• συμπρᾱκτικός (sumprāktikós)

Further reading

• συμπράσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συμπράσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • abet idem, page 1.
  • aid idem, page 20.
  • assist idem, page 46.
  • co-operate idem, page 140.
  • collaborate idem, page 142.
  • do idem, page 245.
  • help idem, page 395.
  • share idem, page 762.