անձնաւոր
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From անձն (anjn) + -աւոր (-awor).
Adjective[edit]
անձնաւոր • (anjnawor)
- body/soul possessing
- subsistent; breathing; animated, alive, rational
- personal
- hypostatical
Declension[edit]
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | անձնաւոր (anjnawor) | անձնաւորք (anjnaworkʻ) | |
| genitive | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորաց (anjnaworacʻ) | |
| dative | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորաց (anjnaworacʻ) | |
| accusative | անձնաւոր (anjnawor) | անձնաւորս (anjnawors) | |
| ablative | անձնաւորէ (anjnaworē) | անձնաւորաց (anjnaworacʻ) | |
| instrumental | անձնաւորաւ (anjnaworaw) | անձնաւորաւք = անձնաւորօք (anjnaworawkʻ = anjnaworōkʻ) | |
| locative | անձնաւորի (anjnawori) | անձնաւորս (anjnawors) |
Descendants[edit]
- → Armenian: անձնավոր (anjnavor) (learned)
References[edit]
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անձնաւոր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “անձնաւոր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy