կայթումն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
կայթեմ (kaytʻem) + -ումն (-umn)
Noun[edit]
կայթումն • (kaytʻumn)
- clapping of hands; stamping; shouting, applause, cheers, acclamations; caper; clattering
Declension[edit]
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կայթումն (kaytʻumn) | կայթմունք (kaytʻmunkʻ) | |
| genitive | կայթման (kaytʻman) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| dative | կայթման (kaytʻman) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| accusative | կայթումն (kaytʻumn) | կայթմունս (kaytʻmuns) | |
| ablative | կայթմանէ (kaytʻmanē) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| instrumental | կայթմամբ (kaytʻmamb) | կայթմամբք (kaytʻmambkʻ) | |
| locative | կայթման (kaytʻman) | կայթմունս (kaytʻmuns) |
Synonyms[edit]
- կայթիւն (kaytʻiwn)
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կայթումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy