մարգարէութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From մարգարէ (margarē, “prophet”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun[edit]
մարգարէութիւն • (margarēutʻiwn)
Declension[edit]
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | մարգարէութիւն (margarēutʻiwn) | մարգարէութիւնք (margarēutʻiwnkʻ) | |
| genitive | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) | |
| dative | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) | |
| accusative | մարգարէութիւն (margarēutʻiwn) | մարգարէութիւնս (margarēutʻiwns) | |
| ablative | մարգարէութենէ (margarēutʻenē) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) | |
| instrumental | մարգարէութեամբ (margarēutʻeamb) | մարգարէութեամբք (margarēutʻeambkʻ) | |
| locative | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութիւնս (margarēutʻiwns) |
Descendants[edit]
- Armenian: մարգարեություն (margareutʻyun) (margareut’yun)
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարգարէութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy