استيفاء
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
و ف ي (w-f-y) |
Etymology[edit]
Verbal noun of اِسْتَوْفَى (istawfā).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
اِسْتِيفَاء • (istīfāʔ) m
- verbal noun of اِسْتَوْفَى (istawfā) (form X)
- fulfilling, satisfying (requirement, conditions, etc)
Declension[edit]
Declension of noun اِسْتِيفَاء (istīfāʔ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِسْتِيفَاء istīfāʔ |
الِاسْتِيفَاء al-istīfāʔ |
اِسْتِيفَاء istīfāʔ |
Nominative | اِسْتِيفَاءٌ istīfāʔun |
الِاسْتِيفَاءُ al-istīfāʔu |
اِسْتِيفَاءُ istīfāʔu |
Accusative | اِسْتِيفَاءً istīfāʔan |
الِاسْتِيفَاءَ al-istīfāʔa |
اِسْتِيفَاءَ istīfāʔa |
Genitive | اِسْتِيفَاءٍ istīfāʔin |
الِاسْتِيفَاءِ al-istīfāʔi |
اِسْتِيفَاءِ istīfāʔi |