نكص

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Etymology 1[edit]

Root
ن ك ص (n-k-ṣ)

Verb[edit]

نَكَصَ (nakaṣa) I, non-past يَنْكِصُ or يَنْكُصُ‎ (yankiṣu or yankuṣu)

  1. to withdraw (from), to desist
    • 609–632 CE, Qur'an, 8:48:
      وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَكُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَاءَتِ ٱلْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ ٱللَّهَ ۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
      waʔiḏ zayyana lahumu š-šayṭānu ʔaʕmālahum waqāla lā ḡāliba lakumu l-yawma mina n-nāsi waʔinnī jārun lakum falammā tarāʔati l-fiʔatāni nakaṣa ʕalā ʕaqibayhi waqāla ʔinnī barīʔun minkum ʔinnī ʔarā mā lā tarawna ʔinnī ʔaḵāfu llāha wal-lāhu šadīdu l-ʕiqābi
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

نَكْص (nakṣm

  1. verbal noun of نَكَصَ (nakaṣa) (form I)
Declension[edit]

References[edit]

  • Freytag, Georg (1837) “نكص”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 334
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “نكص”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen, page 1147
  • Wehr, Hans (1979) “نكص”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 1171