भृति

See also: भीति, भूत, भींत, and भाति

Sanskrit

Etymology

From भृ (bhṛ), from *bʰer- (“to bear, carry”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /bʱr̩.tí/
• (Classical) IPA^(key): /ˈbʱr̩.t̪i/

• (Vedic) IPA^(key): /bʱŕ̩.ti/
• (Classical) IPA^(key): /ˈbʱr̩.t̪i/

Noun

भृति • (bhṛtí or bhṛ́ti) stem, f

1. bearing, carrying, bringing, fetching (» इध्म-भ्°)
2. support, maintenance, nourishment, food RV. &c.
3. hire, wages or service for wages Mn. Yājñ. MBh.

Declension

Feminine i-stem declension of भृति (bhṛtí)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृतिः bhṛtíḥ	भृती bhṛtī́	भृतयः bhṛtáyaḥ
Vocative	भृते bhṛ́te	भृती bhṛ́tī	भृतयः bhṛ́tayaḥ
Accusative	भृतिम् bhṛtím	भृती bhṛtī́	भृतीः bhṛtī́ḥ
Instrumental	भृत्या / भृती¹ bhṛtyā́ / bhṛtī́¹	भृतिभ्याम् bhṛtíbhyām	भृतिभिः bhṛtíbhiḥ
Dative	भृतये / भृत्यै² / भृती¹ bhṛtáye / bhṛtyaí² / bhṛtī́¹	भृतिभ्याम् bhṛtíbhyām	भृतिभ्यः bhṛtíbhyaḥ
Ablative	भृतेः / भृत्याः² / भृत्यै³ bhṛtéḥ / bhṛtyā́ḥ² / bhṛtyaí³	भृतिभ्याम् bhṛtíbhyām	भृतिभ्यः bhṛtíbhyaḥ
Genitive	भृतेः / भृत्याः² / भृत्यै³ bhṛtéḥ / bhṛtyā́ḥ² / bhṛtyaí³	भृत्योः bhṛtyóḥ	भृतीनाम् bhṛtīnā́m
Locative	भृतौ / भृत्याम्² / भृता¹ bhṛtaú / bhṛtyā́m² / bhṛtā́¹	भृत्योः bhṛtyóḥ	भृतिषु bhṛtíṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas

Feminine i-stem declension of भृति (bhṛ́ti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृतिः bhṛ́tiḥ	भृती bhṛ́tī	भृतयः bhṛ́tayaḥ
Vocative	भृते bhṛ́te	भृती bhṛ́tī	भृतयः bhṛ́tayaḥ
Accusative	भृतिम् bhṛ́tim	भृती bhṛ́tī	भृतीः bhṛ́tīḥ
Instrumental	भृत्या / भृती¹ bhṛ́tyā / bhṛ́tī¹	भृतिभ्याम् bhṛ́tibhyām	भृतिभिः bhṛ́tibhiḥ
Dative	भृतये / भृत्यै² / भृती¹ bhṛ́taye / bhṛ́tyai² / bhṛ́tī¹	भृतिभ्याम् bhṛ́tibhyām	भृतिभ्यः bhṛ́tibhyaḥ
Ablative	भृतेः / भृत्याः² / भृत्यै³ bhṛ́teḥ / bhṛ́tyāḥ² / bhṛ́tyai³	भृतिभ्याम् bhṛ́tibhyām	भृतिभ्यः bhṛ́tibhyaḥ
Genitive	भृतेः / भृत्याः² / भृत्यै³ bhṛ́teḥ / bhṛ́tyāḥ² / bhṛ́tyai³	भृत्योः bhṛ́tyoḥ	भृतीनाम् bhṛ́tīnām
Locative	भृतौ / भृत्याम्² / भृता¹ bhṛ́tau / bhṛ́tyām² / bhṛ́tā¹	भृत्योः bhṛ́tyoḥ	भृतिषु bhṛ́tiṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas