காலம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit काल (kāla). Doublet of கால் (kāl).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːlɐm/

• (file)

Noun

காலம் • (kālam)

1. time

   Synonyms: நேரம் (nēram), பொழுது (poḻutu), வேளை (vēḷai)

2. season

Declension

m-stem declension of காலம் (kālam)
	Singular	Plural
Nominative	காலம் kālam	காலங்கள் kālaṅkaḷ
Vocative	காலமே kālamē	காலங்களே kālaṅkaḷē
Accusative	காலத்தை kālattai	காலங்களை kālaṅkaḷai
Dative	காலத்துக்கு kālattukku	காலங்களுக்கு kālaṅkaḷukku
Genitive	காலத்துடைய kālattuṭaiya	காலங்களுடைய kālaṅkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	காலம் kālam	காலங்கள் kālaṅkaḷ
Vocative	காலமே kālamē	காலங்களே kālaṅkaḷē
Accusative	காலத்தை kālattai	காலங்களை kālaṅkaḷai
Dative	காலத்துக்கு kālattukku	காலங்களுக்கு kālaṅkaḷukku
Benefactive	காலத்துக்காக kālattukkāka	காலங்களுக்காக kālaṅkaḷukkāka
Genitive 1	காலத்துடைய kālattuṭaiya	காலங்களுடைய kālaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2	காலத்தின் kālattiṉ	காலங்களின் kālaṅkaḷiṉ
Locative 1	காலத்தில் kālattil	காலங்களில் kālaṅkaḷil
Locative 2	காலத்திடம் kālattiṭam	காலங்களிடம் kālaṅkaḷiṭam
Sociative 1	காலத்தோடு kālattōṭu	காலங்களோடு kālaṅkaḷōṭu
Sociative 2	காலத்துடன் kālattuṭaṉ	காலங்களுடன் kālaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental	காலத்தால் kālattāl	காலங்களால் kālaṅkaḷāl
Ablative	காலத்திலிருந்து kālattiliruntu	காலங்களிலிருந்து kālaṅkaḷiliruntu

See also

• கால் (kāl)

References

• University of Madras (1924–1936) “காலம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press